100 powodów do dumy: 100 ludzi sportu z Wielkopolski
100. rocznica Powstania Wielkopolskiego to dobra okazja, by przedstawić 100 ludzi sportu z naszego regionu, z których jesteśmy najbardziej dumni.
Feliks Stamm. Urodzony 14 grudnia 1901 w Kościanie, zmarł 2 kwietnia 1976 w Warszawie. Pięściarz, sędzia i trener bokserski, twórca polskiej szkoły boksu, potęgi polskiego pięściarstwa. Jako trener reprezentacji Polski w latach 1936-1968 prowadził polskich bokserów w siedmiu igrzyskach olimpijskich i 14 mistrzostwach Europy.
Witold Majchrzycki. Urodzony 4 lutego 1909 w Berlinie, zmarł 4 grudnia 1993 w Poznaniu. Jeden z najwybitniejszych polskich pięściarzy okresu międzywojennego. Występował w poznańskich klubach: Wielkopolskim Klubie Bokserskim, Warcie i Sokole. Dwukrotny wicemistrz Europy (Budapeszt 1838, waga półśrednia, Budapeszt 1934, waga średnia). Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Amsterdamie (1928). Siedmiokrotny mistrz Polski, z Wartą pięciokrotny drużynowy mistrz Polski. Był także trenerem W czasie kampanii wrześniowej walczył w stopniu podporucznika. Ranny dostał się do niewoli, którą spędził w Oflagu VII A Murnau.
Henryk Budziński. Urodzony 29 listopada 1904 w miejscowości Bobryk, w guberni Baranowicze, zmarł w 1983 w Gdańsku. Jego pasją życiową stało się wioślarstwo, które uprawiał w Klubie Wioślarskim 04 w Poznaniu (1926-1934). Największe sukcesy osiągnął w dwójce bez sternika, zdobywając na Igrzyskach Olimpijskich 1932 roku w Los Angeles wraz z J. Mikołajczakiem brązowy medal olimpijski. Był to pierwszy medal olimpijski zdobyty przez sportowców Poznania i Wielkopolski. Złoty i dwa razy srebrny medalista Mistrzostw Europy.
Jan Krenz-Mikołajczak. Urodzony 30 marca 1907 w Poznaniu, zmarł 15 grudnia 2002 roku w Poznaniu. Największe sukcesy odnosił w wioślarstwie. Zajmował się także narciarstwem, łyżwiarstwem, sportami motocyklowymi, tenisem oraz żeglarstwem. Reprezentował kilka klubów poznańskich - AZS, Surmę, Jachtklub Wielkopolski i Klub Wioślarski 04. Największy sukces - brązowy medal olimpijski w Los Angeles w 1932 roku, zdobyty wspólnie z Henrykiem Budzińskim w dwójce bez sternika. Trzykrotny medalista ME, w tym złoty w dwójce bez sternika z 1930 roku.
Zygmunt Heljasz. Urodzony 21 września 1908 w Poznaniu, zmarł 12 czerwca 1963 w Poznaniu. Lekkoatleta, olimpijczyk z Los Angeles (1932). Rekordzista świata w pchnięciu kulą (16.05 m uzyskane 29 czerwca 1032 w Poznaniu. Między innymi czternastokrotny mistrz Polski w pchnięciu kulą, rzucie dyskiem, rzucie młotem, pchnięciu kulą oburącz i rzucie dyskiem oburącz.
Antoni Bazaniak. Urodził się 1 maja 1916 w Hamborn (Niemcy), Jako kajakarz reprezentował I Poznański Klub Kajakowy i Surmę Poznań. Dwukrotny mistrz Polski w dwójce kajakowej, na 1000 i 10000 metrów (1935). Wieloletni prezes Polskiego Związku Kajakowego (1953-1979), wiceprezes (1960) ds. organizacyjnych Międzynarodowej Federacji Kajakowej (ICF) członek zarządu PKOl (1960-1976). Zmarł podczas zgrupowania kadry olimpijskiej, której był kierownikiem, 12 marca 1979 w Marino, niedaleko Rzymu.
Józef Noji. Urodzony 8 września 1909 w Pęckowie koło Wielenia, zmarł 15 lutego 1943 zastrzelony w obozie koncentracyjnym KL Auschwitz. Lekkoatleta, olimpijczyk z Berlina (1936), 10- krotny mistrz Polski w biegach długodystansowych, działacz niepodległościowy. Zawodnik między innymi Sokoła Poznań. Najbardziej znany obok Janusza Kusocińskiego polski biegacz na długich dystansach w latach 30-tych XX wieku.
Karol Hoffmann. Urodzony 10 sierpnia 1913 w Orliczku, zmarł 28 lutego 1971 w Poznaniu. Lekkoatleta, wielokrotny mistrz Polski, później trener lekkoatletyki. Twórca i propagator radiowej gimnastyki porannej w Polsce. Reprezentował Polskę podczas Igrzysk Olimpijskich w Berlinie (1936) startując w skoku wzwyż oraz w trójskoku.
Florian Grzechowiak. Urodził się 15 września 1911 w Bottrop, zmarł 24 lipca 1972 w Poznaniu. Koszykarz i piłkarz ręczny, uprawiał też lekkoatletykę. Najpierw był zawodnikiem Warty Poznań, w 1934 roku związał się z KPW Poznań i temu klubowi (później KKS i Lech Poznań) pozostał wierny do końca kariery zawodniczej i trenerskiej. Ze Zdzisławem Kasprzakiem, Januszem Patrzykontem, Ewarystem Łojem i Zenonem Różyckim tworzył słynną „wielką piątkę” zespołu KPW w koszykówce. Pięciokrotny mistrz Polski w koszykówce, z reprezentacją Polski zajął czwarte miejsce na Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie (1936).
Janusz Patrzykont. Urodzony 5 maja 1912 w Kramsku, zmarł 9 grudnia 1982 w Poznaniu. Koszykarz, piłkarz ręczny, wioślarz, hokeista, reprezentant Polski we wszystkich wymienionych dyscyplinach sportu. Po zakończeniu kariery sportowej trener koszykówki. Z jego nazwiskiem związane są pierwsze sukcesy polskiej męskiej koszykówki na arenie międzynarodowej. Zawodnik KPW Poznań, który pokonał ówczesnego mistrza Europy - Łotwę. Czwarte miejsce z reprezentacją Polski podczas Igrzysk Olimpijskich w Berlinie (1936) i Mistrzostw Europy w 1937 roku na Łotwie.
Fryderyk Scherfke. Urodzony 9 września 1909 w Poznaniu, zmarł 15 września 1983 roku w Bad Soden AM Taurus. Piłkarz, wychowanek Warty Poznań. W barwach Warty zdobył m. in. mistrzostwo Polski w 1929 roku. Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w 1936 roku w Berlinie i mistrzostw świata w 1938 roku we Francji. Zdobywca pierwszego gola dla reprezentacji Polski podczas jej występów w finałach piłkarskich MŚ. Dla Warty zdobył 131 bramek i jeszcze dziś zajmuje 11. miejsce w „Klubie 100” zawodników, którzy e polskiej ekstraklasie piłkarskiej strzelili ponad 100 goli.
Marian Spoida. Urodzony 4 stycznia 1901 w Poznaniu, zmarł w kwietniu 1940 rozstrzelany w Katyniu. Piłkarz i trener piłkarski. Zawodnik Chelsea Poznań, Posnanii, a później wieloletni zawodnik (pomocnik) Warty Poznań, z którą w 1929 roku zdobył mistrzostwo Polski. Olimpijczyk z Paryża (1924). Był jednym z dwóch pierwszych (drugi to tyczkarz Stefan Adamczak) polskich sportowców olimpijczyków z Wielkopolski. W reprezentacji rozegrał 14 oficjalnych spotkań. Uczestnik Powstania Wielkopolskiego, wojny polsko-bolszewickiej i kampanii wrześniowej. Podczas ekshumacji ofiar Katynia zidentyfikowany po legitymacji KS Warta, którą miał przy sobie. Był asystentem trenera Józefa Kałuży podczas Mistrzostw Świata w 1938 roku we Francji.
Marian Fontowicz. Urodzony 13 lipca 1907 w Poznaniu, zmarł 20 listopada 1988 w Poznaniu. Jeden z najlepszych bramkarzy okresu międzywojennego. Do Warty Poznań trafił w wieku 15 lat i temu klubowi był wierny przez całą karierę. W zespole zielonych rozegrał 578 spotkań w 1929 roku zdobywając z nim mistrzostwo Polski. Kibice nazywali go „królem przedpola”. Osiem razy wystąpił w reprezentacji. Znajdował się w kadrze na igrzyska w Berlinie, jednak ostatecznie do stolicy Niemiec nie pojechał.
Edmund Szyc. Urodzony 11 listopada 1895 roku w Poznaniu, zmarł 23 lutego 1987 w Poznaniu. Piłkarz i działacz piłkarski. W 1921 roku wystąpił w Budapeszcie w pierwszym w historii międzypaństwowym meczu reprezentacji Polski (Węgry - Polska 1:0). Współzałożyciel Warty Poznań, założyciel Polonii Leszno i Polonii Bydgoszcz. W latach 1923-24 członek zarządu PZPN, także sędzia piłkarski. Do końca życia związany z poznańską Wartą, pełnił m.in. funkcję prezesa klubu.
Witalis Ludwiczak. Urodzony 20 kwietnia 1910 w Poznaniu, zmarł 17 czerwca 1988 w Poznaniu. Uprawiał hokej na lodzie (uczestnik ZIO w 1932 roku w Lake Placid i 1936 roku w Garmisch Partenkirchen i pięciu turniejów MŚ), lekką atletykę i wioślarstwo. Profesor nauk prawnych związany z UAM w Poznaniu, autor ponad 60 prac naukowych. Nauczyciel akademicki, działacz społeczny, uczestnik kampanii wrześniowej. Członek AZS Poznań i jego wieloletni prezes. Od 7 lutego 2014 jego imię nosi lodowisko „Chwiałka” w Poznaniu.
Tadeusz Paczkowski. Urodzony 4 kwietnia 1897 roku w Poznaniu, zmarł 12 listopada 1973 w Poznaniu. Powstaniec wielkopolski, dziennikarz i działacz sportowy. Uprawiał lekką atletykę i hokej na trawie. Z jego inicjatywy i jego brata Sobiesława powstał Polski Związek Hokeja na Trawie (1926). Grał w pierwszym oficjalnym meczu hokejowej reprezentacji Polski z Węgrami w 1929 roku. Jeden ze współzałożycieli Polskiego Związku Pływackiego i Polskiego Związku Bokserskiego, Okręgowego Związku Lekkiej Atletyki i Poznańskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej.
Ludomir Budziński. Urodzony 6 kwietnia 1906 w Poznaniu, zmarł 4 lutego 1998 w Poznaniu. Legendarny poznański radiowiec. 11 sierpnia 1929 przeprowadził pierwszą w historii polskiej radiofonii bezpośrednią transmisję z meczu piłkarskiego, w którym Warta Poznań, na nie istniejącym już stadionie przy ul. Rolnej pokonała 5:2 Philips Eindhoven.
Zbigniew Orywał. Urodzony 5 kwietnia 1930 w Kępnie. Lekkoatleta, średniodystansowiec, zawodnik poznańskich klubów Olimpii i Warty. Olimpijczyk z Rzymu (1960, uczestnik ME w Sztokholmie (1958). Był pierwszym Polakiem, który odniósł sukcesy na terenie USA w hali, gdzie dwukrotnie zdobył tytuł międzynarodowego mistrza tego kraju w biegu na dystansie 1000 jardów (914,4 metra) w 1958 (2.14,1) i 1959 (2.12,6).
Zdobysław Stawczyk. Urodzony w Częstochowie, zmarł 1 września 2005 w Poznaniu. Lekkoatleta, sprinter, między innymi zawodnik AZS Poznań. Zwycięzca Plebiscytu „Przeglądu Sportowego” na najlepszego sportowca Polski w 1949 roku. Trzykrotny złoty i dwukrotny brązowy medalista Akademickich Mistrzostw Świata. Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Helsinkach (1952) dziewięciokrotny mistrz Polski w lekkiej atletyce i pięcioboju, 11 - krotny rekordzista Polski. Ukończył studia w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Poznaniu (później przemianowanej na Akademię Wychowania Fizycznego. Otrzymał nominację profesorską w dziedzinie wychowania fizycznego, wykładał na tej uczelni, był dyrektorem Instytutu Wychowania Fizycznego i Sportu oraz rektorem. Autor wielu opracowań naukowych.
Marian Dudziak (1). Urodzony 2 lutego 1941 w Wielichowie k. Grodziska Wielkopolskiego. Jako sportowiec był jednym z najlepszych w historii polskich sprinterów, Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Tokio (1964) i Meksyku (1968), Wicemistrz olimpijski z Tokio w sztafecie 4x100 m, wicemistrz Europy z Budapesztu (1966) na 200 m i z Helsinek (1971) w sztafecie 4x100 .Naukowiec, profesor nauk technicznych.
Wiesław Gąsiorek. Urodzony 13 stycznia 1936 w Poznaniu, zmarł 4 lutego 2002 w Poznaniu. Jeden z najlepszych zawodników w historii polskiego tenisa. W okresie 1958-1970 zdobył 21 razy tytuł mistrza Polski (gra pojedyncza, podwójna, mieszana), w tym 12 razy z rzędu w grze pojedynczej w latach 1959-1970, Mistrz Europy w grze podwójnej z 1971 roku (z Tadeuszem Nowickim). Także trener tenisa, w tym reprezentacji Polski. Czterokrotny (rekord) zwycięzca plebiscytu ma najlepszych sportowców Wielkopolski.
Barbara Lerczakówna Janiszewska-Sobotta. Urodzona 4 grudnia 1936 w Poznaniu, zmarła 21 listopada 2000 w Krakowie. Poznanianka z Wildy z szybkimi nogami, nieprzeciętną urodą, miss bieżni lekkoatletycznych. Najlepsza polska sprinterka lat 50-tych i początku lat 60-tych XX wieku, specjalizowała się w biegu na 200 metrów. Jedna z czołowych zawodniczek słynnego Wunderteamu. Olimpijka z Melbourne (1956), Rzymu (1960 - brąz w sztafecie 4 x100 m) i Tokio (1964). W Sztokholmie (1958) została mistrzynią Europy na 200 metrów i zdobyła brąz w sztafecie 4x100 m, w Belgradzie (1962) zdobyła brąz w biegu na 200 m oraz złoto w sztafecie 4x100 n z Teresą Ciepły, Marią Piątkowską i Elżbietą Szyroką. Siedemnaście razy zdobywała MP. Miała też w swoim życiu epizod aktorski - wystąpiła w filmie Andrzeja Kondratiuka „Dziura w ziemi”.
Wojciech Fibak (2). Urodzony 30 sierpnia 1952 w Poznaniu. Zdaniem wielu, najlepszy polski tenisista w historii. Finalista turnieju Masters, czterokrotny ćwierćfinalista turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej. W grze podwójnej triumfator Australian Open (1978 w parze z Australijczykiem Kimem Warwickiem) oraz dwukrotny triumfator turniejów finałowych cyklu WTC (1976 w parze z Niemcem Karlem Meilerem, 1978 z Holendrem Tomem Okkerem). Biznesmen.
Wojciech Lipoński. Urodzony 16 grudnia 1942 w Sosnowcu. Lekkoatleta (400 m), olimpijczyk z Tokio (1964, rezerwowy w sztafecie 4x400 m). Profesor, anglista, historyk sportu. W latach 1978-2013 kierował Zakładem Stosunków Kulturalnych Polsko-Anglosaskich oraz AWF w Poznaniu, gdzie kierował Pracownią (później Zakładem) Olimpizmu i Etnologii Sportu (2001-2014). Wykładowca wielu uczelni zagranicznych. Od 20014 emerytowany profesor senior UAM. Autor 18 książek, w tym monumentalnych wręcz pozycji, takich jak: „Humanistyczna Encyklopedia Sportu”, „Dzieje sportu polskiego”, „Polacy na olimpiadach”, „Historia sportu na tle rozwoju kultury fizycznej” czy wreszcie „Encyklopedia sportów świata” wydana po polsku, angielsku i francusku przez poznańską Oficynę Wydawniczą Atena pod patronatem UNESCO. W 2004 i w 2012 roku został laureatem Złotego Wawrzynu Olimpijskiego PKOl.
Marian Kegel. Urodzony 25 maja 1945 w Poznaniu, zginął tragicznie 19 września 1972 w Poznaniu. Mieszkaniec Bogucina. Kolarz, zwycięzca rankingu PZKol. na najlepszego polskiego kolarza w 1966 roku, w którym między innymi był czwarty w wyścigu ze startu wspólnego podczas MŚ. Członek reprezentacji, która wygrała drużynowo Wyścig Pokoju w latach 1967 i 1968 oraz zajęła drugie miejsce w latach 1965 i 1966. Olimpijczyk z Meksyku, gdzie był 10. w wyścigu szosowym i zajął wspólnie z Andrzejem Bławdzinem, Zenonem Czechowskim i Janem Magierą szóstą pozycję w wyścigu drużynowym.
Zenon Czechowski. Urodzony 19 listopada 1946 w Poznaniu, zmarł 17 listopada 2016 w Poznaniu. Kolarz. Olimpijczyk z Meksyku w 1968 roku (szóste miejsce w wyścigu drużynowym). Drugi zawodnik Wyścigu Pokoju 1971. Kapitan reprezentacji Polski, wygrywającej Wyścigi Pokoju. Pięciokrotny uczestnik MŚ (indywidualnie najwyżej ma 15. miejscu w 1969 roku). Zawodnik Lecha Poznań.
Janusz Kowalski. Urodzony 8 czerwca 1952 r. w Świebodzinie. Kolarz, zawodnik między innymi LZS Gniezno i LKS Wielkopolska. Mistrz świata amatorów w szosowym wyścigu indywidualnym ze startu wspólnego z Montrealu (1974), gdzie wyprzedził Ryszarda Szurkowskiego, Szwajcara Michaela Kuhna oraz Stanisława Szozdę. Triumfator Tour de Pologne z 1976 r. Dwukrotny uczestnik Wyścigu Pokoju (pierwsze i trzecie miejsce drużynowo). Jest dumny z tego, że tworzył z Szurkowskim, Szozdą, Nowickim i innymi kolegami najpiękniejszy rozdział polskiego kolarstwa.
Eugeniusz Kubiak. Urodzony 25 maja 1939 roku w Poznaniu. Wioślarz, zawodnik między innymi PTW Tryton Poznań. Czołowy polski skiffista lat 60-tych XX wieku. Wielokrotny mistrz Polski w jedynkach oraz w dwójkach podwójnych. Olimpijczyk z Tokio (1964). Trzykrotny uczestnik mistrzostw Europy, czwarty skiffista ME w 1965 roku, piąty w ME 1963 oraz 1964.
Władysław Stecyk. Urodzony 14 lipca 1951 roku w Radowie Małym. Jeden z najlepszych w historii polskich zapaśników w stylu wolnym. Wicemistrz olimpijski z Moskwy (1980), wicemistrz świata (1977). Sześciokrotny brązowy medalista mistrzostw Europy, dziesięciokrotny mistrz Polski. W latach 1969-1988 zawodnik Grunwaldu Poznań.
Rafał Piszcz. Urodzony 24 października 1940 w Poznaniu, zmarł 12 września 2012 w Poznaniu, Świetny kajakarz, przez całą karierę zawodnik Warty Poznań. Trzykrotny olimpijczyk, brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich w Monachium (1972) w K2 z Władysławem Szuszkiewczem. Wielokrotny (25 tytułów) mistrz Polski. Po zakończeniu kariery działacz sportowy. Był między innymi wiceprezesem Polskiego Związku Kajakowego i prezesem Wielkopolskiego Związku Kajakowego. Także sędzia (sędziował m. In podczas igrzysk olimpijskich w Atlancie (1996), Sydney (2000), Atenach (2004) i Pekinie (2008).
Ryszard Oborski. Urodzony 2 maja 1952 w Poznaniu. Czołowy polski kajakarz lat 70-tych XX-wieku, zawodnik między innymi Warty Poznań. Olimpijczyk z Montrealu (1976) i Moskwy (1980). Mistrz świata w K2 500 (z Grzegorzem Śledziewskim (1974) oraz w K-4 500 i 1000 z Danielem Wełną. Grzegorzem Kołtanem i Henrykiem Budziczem (1977), dwukrotny srebrny i pięciokrotny brązowy medalista MŚ. Wielokrotny mistrz Polski, także znakomity trener.
Marek Łbik. Urodzony 30 stycznia 1958 w Poznaniu. Kajakarz (kanadyjkarz) przez całą sportową karierę związany (także jako prezes klubu) z Wartą Poznań. Dwukrotny mistrz świata (1986, 1987), srebrny oraz brązowy medalista olimpijski z Seulu (1988). Wielokrotny mistrz Polski. Największe sukcesy odnosił w konkurencji C2 w duecie z Markiem Dopierałą, z którym w 1987 zwyciężył w Plebiscycie „Przeglądu Sportowego” na najlepszych sportowców Polski.
Grzegorz Kotowicz. Urodzony 6 sierpnia 1973 w Czechowicach-Dziedzicach. Kajakarz, w latach 1995-2001 zawodnik Posnanii. Dwukrotny brązowy medalista olimpijski (Barcelona 1992 w K2 1000 m i Sydney 2000 w K4 1000 metrów). Trzykrotny uczestnik igrzysk olimpijskich, siedmiokrotny medalista mistrzostw Europy (trzy medale srebrne, cztery brązowe). W dorobku także kilkanaście tytułów mistrza Polski.
Izabela Dylewska-Światowiak. Urodzona 16 marca 1968 w Nowym Dworze Mazowieckim. Kajakarka, Dwukrotna brązowa medalistka igrzysk olimpijskich w konkurencji K1 ( Seul 1988, Barcelona 1992), medalistka mistrzostw świata i mistrzostw Europy, Trenerka. Trzy razy startowała w igrzyskach olimpijskich. W trakcie kariery sportowej reprezentowała kluby Świt Nowy Dwór Mazowiecki i Posnania (1880-1998).
Aneta Konieczna (1). Urodzona 11 maja 1988 w Krośnie Odrzański, Jedna z najbardziej utytułowanych polskich kajakarek. W latach 2001-2012 zawodniczka Posnanii, następnie Warty Poznań. Pięć razy uczestniczyła w igrzyskach olimpijskich. Wicemistrzyni olimpijska z Pekinu (2008) w konkurencji K2 z Beatą Mikołajczyk i dwukrotna brązowa medalistka olimpijska z Sydney (2000) i Aten (2004) w K2 500 m z Beatą Sokołowską Kuleszą. Ma w dorobku 17 medali mistrzostw świata oraz 15 medali mistrzostw Europy.
Zdzisław Kwaśny. Urodzony 6 listopada w Kwilczu. Lekkoatleta, młociarz. Zawodnik Olimpii Poznań. Brązowy medalista mistrzostw świata w Helsinkach z wynikiem 79,42 m. Drugi zawodnik Pucharu Europy w Londynie (1983) z wynikiem 80,18 m, który przetrwał jako rekord Polski do czasu „pojawienia się” Szymona Ziółkowskiego. Wcześniej Kwaśny ustanawiał rekordy Polski trzykrotnie - wszystkie w sezonie 1983, szczytowym w jego karierze. W tym samym roku Kwaśny zdobył też swój jedyny tytuł mistrza Polski.
Ilona Mokronowska. Urodzona 11 czerwca 1972 w Poznaniu. Wioślarka, reprezentowała barwy Posnanii. Między innymi wicemistrzyni świata i dwukrotna wicemistrzyni Europy w dwójce podwójnej wagi lekkiej. Srebro ME w 2007 r. wywalczyła na poznańskiej Malcie. Uczestniczka Igrzysk Olimpijskich w Atenach (2004). Słynęła z niezwykłej ambicji i pracowitości. Reprezentowała barwy Posnanii.
Artur Wojdat. Urodzony 20 maja 1968 w Olsztynie. Pływak, największe sukcesy odnosił trenując w USA jako zawodnik Olimpii Poznań. Pierwszy polski medalista olimpijski w pływaniu mężczyzn (Seul 1988. 400 m st. dowolnym), w 1988 roku rekordzista świata na 400 m st. dowolnym. Pierwszy polski medalista MŚ w pływaniu mężczyzn (1991(, dwukrotny mistrz Europy (400 m st. dowolnym w 1989 i 200 m st. dowolnym w 1991 roku).
Rafał Szukała (1). Urodzony 9 kwietnia 1971 w Poznaniu. Pływak, zawodnik Warty Poznań (1979-1993) oraz Olimpii Poznań (1994-1996). Specjalista stylu motylkowego. Wicemistrz olimpijski z Barcelony (1992, 100 m st. motylkowym), Pierwszy Polak, który został mistrzem świata na basenie 50-metrowym (1994, 100 m st. motylkowym). Dwukrotny mistrz Europy (1989 , 1993 na 100 m st. motylkowym. Olimpijczyk z Seulu (1988), Barcelony (1992) i Atlanty (1996), gdzie był chorążym reprezentacji Polski. Cztery razy (wyrównane osiągnięcie Wiesława Gąsiorka) zwyciężał w plebiscycie na najlepszych sportowców Wielkopolski. Po zakończeniu kariery został w USA, pracuje jako informatyk.
Robert Ciba. Urodzony 29 listopada 1969 roku w Chmielniku. Pięściarz. Największe sukcesy odnosił jako zawodnik Olimpii Poznań pod kierunkiem Zdzisława Nowaka. Walczył w wadze koguciej. Olimpijczyk z Barcelony, wicemistrz Europy z Bursy (1993), brązowy medalista mistrzostw Europy z Aten (1989), wicemistrz świata z Berlina (1995). Pięciokrotny mistrz Polski.
Zdzisław Nowak. Urodzony 24 września 1953 roku w Obornikach. Jedna z najbardziej rozpoznawalnych postaci poznańskiego i wielkopolskiego pięściarstwa. W tym roku mija 50 lat, id czasu, kiedy rozpoczął przygodę z boksem. Jako zawodnik Olimpii Poznań reprezentant Polski, medalista mistrzostw Polski. Świetny trener, spod jego ręki „wyszło” wielu czołowych polskich pięściarzy. Pod jego kierunkiem Robert Ciba został wicemistrzem Europy i wicemistrzem Świata. Jeden z prekursorów boksu zawodowego w Polsce. Obecnie prezes Wielkopolskiego Związku Bokserskiego.
Wojciech Szymańczyk. Urodzony 19 lutego 1943 w Poznaniu, zmarł 22 listopada 1996 roku w Poznaniu. Łucznik, olimpijczyk z Montrealu (1976) i para olimpijczyk z Arnhem (1980). Największy sukces - 4 miejsce w wieloboju indywidualnym podczas mistrzostw świata w Grenoble (1973). Po chorobie Heinego-Medina był niepełnosprawny, ale z powodzeniem rywalizował z pełnosprawnymi.
Adela Dankowska. Urodzona 5 stycznia 1935 w Sobieniu-Jeziorach. Pilotka samolotowa i szybowcowa, poseł na Sejm X kadencji. Związana przede wszystkim z Lesznem. Przez wiele lat pracowała jako instruktor lotniczy w Centralnej Szkole Szybowcowej Aeroklubu Polskiego w Lesznie. Łącznie w lotnictwie i szybownictwie ustanowiła 15 rekordów świata oraz 43 rekordy Polski. Odznaczona między innymi Medalem Lilienthala - najwyższym międzynarodowym odznaczeniem szybowniczym ustanowionym w 1938 roku, przyznawanym przez Międzynarodową Federację Lotniczą (FAI).
Janusz Centka. Urodzony 20 kwietnia w Tonowie. Świetny szybownik, naukę latania na szybowcach rozpoczął w Gnieźnieńskiej Szkole Szybowcowej będącej filią Aeroklubu Poznańskiego. Wielokrotny, także złoty medalista mistrzostw świata i mistrzostw Europy. Odznaczony Medalem Lilienthala.
Wiktor Haglauer. Urodzony 26 stycznia 1931 w Poznaniu. W 1958 roku został mistrzem Polski, grając w drużynie koszykówki KKS Lech Poznań. W wieku 29 lat objął seniorską drużynę, zdobywając jako trener wicemistrzostwo Polski. Przez 30 lat swojej pracy trenerskiej w klubie KKS Lech Poznań zdobywał wielokrotnie mistrzostwo i wicemistrzostwo Polski. Jako jedyny trener prowadził jeden zespół przez 30 lat w I lidze. Pracował również jako nauczyciel wychowania fizycznego w I Liceum Ogólnokształcącym im. K. Marcinkowskiego. Wychował wielu reprezentantów Polski.
Eugeniusz Kijewski (2). Urodzony 25 czerwca 1955 w Poznaniu. Jeden z najlepszych polskich koszykarz, później trener, który jako szkoleniowiec reprezentacji doprowadził ją w 1997 roku do siódmego miejsca w Europie. W reprezentacji rozegrał 220 spotkań. Między innymi czterokrotny mistrz Polski, olimpijczyk z Moskwy (1980). Pięciokrotnie najskuteczniejszy zawodnik PLK. Obecnie Prezes Honorowy Fundacji PBG Basket Junior Poznań.
Elżbieta Grześczyk. Urodzona 9 listopada 1953 w Poznaniu. Bez wątpienia jeden z symboli koszykarskiej drużyny AZS Poznań, z którym związana była przez całą swoją sportowa karierę. W 1971 roku AZS Poznań z „Agatą” w składzie zdobył złoto na Spartakiadzie Młodzieży, której byłą najlepszą zawodniczką. W 1978 roku zespół AZS Poznań zdobył pod wodzą Bronisława Wiśniewskiego mistrzostwo Polski, a następnie dotarł do najlepszej ósemki w Europie. Przez 25 lat zdobyła w meczach ligowych ponad 11 tysięcy punktów (średnia na mecz 18,4). Reprezentantka Polski, uczestniczka mistrzostw Europy.
Ilona Mądra. Urodzona 3 grudnia 1966 w Poznaniu. Koszykarka przez większą część kariery związana z klubami z Wielkopolski, mieszka nadal w Poznaniu. Mistrzyni Europy (1999), uczestniczka Igrzysk Olimpijskich w Sydney (2000, jedyny udział reprezentacji Polski kobiet w IO, 8 miejsce). W reprezentacji wystąpiła 78 razy. Z zespołem Olimpii Poznań zdobyła m. in. tytuły mistrzyni Polski, trzecie miejsce w Europie, grała w finale Pucharu Ronchetti.
Henryk Rozmiarek. Urodzony 13 stycznia 1949 roku w Poznaniu. Piłkarz ręczny, znakomity bramkarz. Reprezentował barwy poznańskich klubów Grunwaldu i Posnanii. Z Grunwaldem był mistrzem Polski (1971). Brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich w Montrealu (1976). W latach 1971-1980 wystąpił w 177 oficjalnych meczach reprezentacji Polski. Jedyny polski piłkarz ręczny, który trzykrotnie wystąpił w igrzyskach olimpijskich (Monachium 1972, Montreal 1976, Moskwa 1980). Dwukrotny uczestnik mistrzostw świata.
Alfred Smoczyk. Urodzony 11 października 1928 roku w Kościanie, zmarł tragicznie 26 września 1950. W zasadzie pierwszy indywidualny mistrz Polski na żużlu (1949) od kiedy zawody odbywają się na niemal współczesnych zasadach. Świetnie zapowiadającą się karierę Smoczyka, zawodnika Unii Leszno zakończyła tragiczna śmierć w wypadku motocyklowym na trasie Gostyń - Leszno. Imię żużlowca nosi od 1953 roku stadion w Lesznie, od 1951 roku odbywa się turniej żużlowy - Memoriał Alfreda Smoczyka.
Florian Kapała. Urodzony 28 marca 1929 w Szymanowie, zmarł 19 listopada 2007 w Tarnowie. Jeden z pionierów sportu żużlowego w Polsce. Startował najpierw w drużynie Motoklub Rawicz, a następnie, od początku istnienia Kolejarza Rawicz, w latach 1949-1958 był jego zawodnikiem. W barwach Kolejarza dwukrotnie (1953, 1956) zdobył tytuł indywidualnego MP oraz dwukrotnie medal brązowy (1950, 1954). W roku 1954 zespół Kolejarza z Florianem Kapałą zdobył brązowy medal Drużynowych MP, a w roku następnym drużyna Kolejarza zakończyła rozgrywki z tytułem wicemistrza Polski.
Bogdan Kramer. Urodzony 18 kwietnia 1944 w Kiekrzu. Żeglarz, żeglarz lodowy olimpijczyk z Moskwy (1980). Największe sukcesy w klasie DN (bojerach). W bojerach mistrz oraz wicemistrz świata, trzykrotny złoty oraz srebrny i dwukrotny brązowy medalista Mistrzostw Europy. Czterokrotny mistrz Polski. Zawodnik Jacht Klubu Wielkopolski.
Henryk Blaszka. Urodzony 25 lutego 1958 w Poznaniu. Żeglarz, olimpijczyk z Seulu w 1988 roku (20 miejsce w klasie Finn). wielokrotny mistrz i medalista Polski. Wicemistrz świata w klasie Finn (1982), brązowy medalista mistrzostw świata w klasie Cadet z Tomaszem Krzyżańskim (1974). Jest kuzynem żeglarza, olimpijczyka Ryszarda Blaszki.
Szymon Ziółkowski (1). Urodzony 1 lipca 1976 w Poznaniu. Jest synem Jerzego Ziółkowskiego, wieloletniego dziennikarz Głosu Wielkopolskiego. Jeden z najbardziej utytułowanych polskich lekkoatletów. Młociarz, jedyny w historii wielkopolskiego sportu mistrz olimpijski. Złoty medal zdobył w Sydney (2000). Mistrz świata z Edmonton (2001), wicemistrz świata z Helsinek (2005) i Berlina (2009), brązowy medalista mistrzostw Europy z Helsinek (2012). Mistrz świata i mistrz Europy juniorów. Pięciokrotny uczestnik igrzysk olimpijskich. Poseł na Sejm VIII kadencji.
Henryk Synoracki. Urodzony 10 czerwca 1948 r. w Buku. Najbardziej utytułowany polski motorowodniak, reprezentujący barwy Poznańskiego Klubu Morskiego LOK, wcześniej motocyklista Unii poznań. Ma już na koncie 37 medali mistrzostw świata i Europy. W ostatnim dziesięcioleciu stawał aż 17 razy na podium imprez rangi mistrzowskiej pod patronatem światowej federacji UIM. Razem z Bogdanem Gapskim i Grzegorzem Dorożałą stworzył i wyprodukował silnik (SyGaDo), dzięki któremu osiągał międzynarodowe sukcesy.
Roman Jankowski. Urodzony 5 października 1957 r. w Kościanie. Żużlowiec, obecnie trener sportu żużlowego. Jako trener w latach 2008 i 2009 pracował w Unii Tarnów, od 2010 roku jako trener prowadzi z sukcesami Unię Leszno. Jako zawodnik przez całą karierę przez 25 lat (1976-2001) był wierny macierzystemu klubowi - Unii Leszno. Między innymi dwukrotny indywidualny mistrz Polski (1981 oraz 1988). Wiele medali Drużynowych Mistrzostw Polski (5 złotych, 3 srebrne, 4 brązowe). Mistrzostw Polski Par Klubowych (w tym trzy złote) i Młodzieżowych Drużynowych MP (w tym trzy złote).
Jarosław Hampel. Urodzony 17 kwietnia 1982 r. w Łodzi. Żużlowiec. Dwukrotny indywidualny wicemistrz świata - 2010 i 2013, sześciokrotny mistrz świata w drużynie (2005, 2997, 2009,2010, 2011, 2913). Sześć zwycięstw w zawodach Grand Prix Indywidualnych Mistrzostw Świata, osiem miejsc drugich, 11 trzecich. Mistrz oraz brązowy medalista mistrzostw świata juniorów. Mistrz oraz trzykrotny indywidualny wicemistrz Polski, mistrz, wicemistrz oraz brązowy medalista Młodzieżowych Indywidualnych Mistrzostw Polski. Zawodnik Polonii Piła (1998-2002) i Unii Leszno (2007-2012) i od roku 2018.
Piotr Pawlicki. Urodzony 30 listopada 1994 r. w Lesznie. Żużlowiec, wychowanek Unii Leszno. Aktualny indywidualny i drużynowy MP. Syn Piotra Pawlickiego seniora, młodszy brat Przemysława, także żużlowców. Mistrz świata seniorów w drużynie, indywidualny mistrz oraz wicemistrz świata juniorów, mistrz i wicemistrz świata juniorów w drużynie, indywidualny oraz trzykrotny drużynowy mistrz Europy juniorów. Zwycięzca jednego turnieju Grand Prix IMŚ. Ligowe występy w Polsce zaczynał w Polonii Piła (2011), od roku 20012 zawodnik Fogo Unii.
Katarzyna Skowrońska-Dolata. Urodzona 30 czerwca 1983 roku w Warszawie. Karierę rozpoczynała u trenera Teofila Czerwińskiego w Skrze Warszawa. Grała na pozycji atakującej. Jako 15-latka trafiła do Szkoły Mistrzostwa Sportowego Polskiego Związku Piłki Siatkowej w Sosnowcu. Po trzech latach gry i nauki w Sosnowcu, przeniosła się do klubu Danter AZS AWF Poznań. W pierwszym sezonie akademiczki awansowały do siatkarskiej serii A, natomiast w kolejnym sezonie Danter AZS AWF dopiero w finale przegrał walkę o złoty medal. Jeszcze gdy grała w Poznaniu, trafiła w 2003 r. do kadry Andrzeja Niemczyka. W wieku 20 lat odniosła pierwszy wielki sukces z reprezentacją, zdobywając mistrzostwo Europy w Turcji. Sukces ten powtórzyła dwa lata później w Chorwacji w barwach Nafty Piła. Grała w największych klubach świata (Asystel Novara, Foppapedretti Bergamo, Scavolini Pesaro, Fenerbahce Stambuł). Zdobyła praktycznie wszystkie trofea poza wygraniem Ligi Mistrzyń. Obecnie występuje w lidze brazylijskiej, gdzie jest najlepiej punktującą zawodniczką. Ma dom w Poznaniu i jest ambasadorem Enea Akademii Sportu.
Anita Włodarczyk (1). Urodzona 8 sierpnia 1985 r. w Rawiczu. dwukrotna złota medalistka igrzysk olimpijskich, trzykrotna mistrzyni świata oraz wielokrotna rekordzistka świata, Europy i kraju w rzucie młotem. Uczestniczka igrzysk olimpijskich w 2008 w Pekinie (6. miejsce), złota medalistka igrzysk olimpijskich w 2012 w Londynie oraz igrzysk olimpijskich w 2016 w Rio de Janeiro. Mistrzyni świata z 2009 (w barwach AZS AWF Poznań), 2015 oraz 2017 roku, wicemistrzyni z 2013, czterokrotna złota (2012, 2014, 2016, 2018) i brązowa (2010) medalistka mistrzostw Europy (wszystkie sukcesy odniosła już w barwach Skry Warszawa). Podczas MŚ w Berlinie w sierpniu 2009 wynikiem 77,96 m ustanowiła rekord świata. W czerwcu 2010 r. poprawiła ten wynik, uzyskując rezultat 78,30. 31 sierpnia 2014 r. w Berlinie po raz trzeci poprawiła rekord świata, uzyskując 79,58 metra. 1 sierpnia 2015 została pierwszą kobietą w tej konkurencji, która przekroczyła 80 m, uzyskując wynik 81,08 m. 15 sierpnia 2016 roku na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro ponownie pobiła rekord świata wynikiem 82,29 m, który przetrwał jedynie przez 13 dni. Został poprawiony przez nią samą 28 sierpnia 2016 roku na Memoriale Kamili Skolimowskiej w Warszawie i obecnie wynosi 82,98 m.
Julia Michalska-Płotkowiak. Urodzona 21 lipca 1985 r. w Kozienicach. Brązowa medalistka Letnich Igrzysk Olimpijskich w Londynie (2012), mistrzyni świata z Poznania z 2009 r. Reprezentowała barwy Trytonu Poznań. Jedyna wioślarka z Polski na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie. W finale konkurencji jedynek zajęła szóste miejsce. Cztery lata później, w Londynie zdobyła (z Magdaleną Fularczyk) brązowy medal. Czternastokrotna mistrzyni kraju (w tym 10 razy na jedynce, oraz 4 razy w dwójce podwójnej z Magdaleną Fularczyk, również z Fularczyk mistrzyni świata z Poznania z 2009 roku i brązowa medalistka rok później z MŚ w nowozelandzkim Karapiro.
Marta Walczykiewicz (2). Urodzona 1 sierpnia 1987 r. w Kaliszu. W latach 1998-2006 i od 2010 zawodniczka Kaliskiego Towarzystwa Wioślarskiego, w latach 2007-2010 zawodniczka Posnanii. Wielokrotna medalistka mistrzostw świata i Europy, wicemistrzyni olimpijska z Rio de Janeiro (2016). W 2014 r. w Moskwie zdobyła mistrzostwo świata w sztafecie K-1 4×200 m. Wywalczyła również osiem srebrnych i dwa brązowe medale na mistrzostwach świata w różnych konkurencjach. W 2013 r. w Montemor-o-Velho w Portugalii została mistrzynią Europy w K-1 200 m. Sukces ten powtórzyła w 2018 r. na ME Belgradzie. Ponadto pięciokrotnie zajęła drugie, a dwukrotnie - trzecie miejsce na mistrzostwach Starego Kontynentu. W 2015 r. wywalczyła złoty medal na Igrzyskach Europejskich w Baku w konkurencji K-1 na 200 m. Trzykrotna zwyciężczyni Plebiscytu „Głosu Wielkopolskiego” na Najlepszych Sportowców i Trenera Wielkopolski (2013, 2015, 2016).
Jarosław Skrzyczyński. Urodzony 29 sierpnia 1978 r. Zaczął jeździć konno jako dziecko. W wieku 14 lat przebywał w Niemczech i to tam rozpoczął swoje pierwsze starty. Najwyżej sklasyfikowany z Polaków w rankingu FEI (obecnie zajmuje 51. miejsce na świecie). Niedawno wygrał najważniejszy konkurs poznańskiej Cavaliady, czyli Grand Prix Poznania. Reprezentuje barwy KJ Agro-Handel Śrem. Najlepszy polski jeździec w skokach przez przeszkody w ostatniej dekadzie.
Jan Szymański. Urodzony 2 marca 1989 r. w Poznaniu. Łyżwiarz szybki, dwukrotny triumfator zawodów Pucharu świata, brązowy medalista igrzysk w Soczi (2014), wielokrotny mistrz Polski seniorów, brązowy medalista mistrzostw świata (2013). Zawodnik Marymontu Warszawa, następnie od sezonu 2012/2013 LKS Poroniec, a od sezonu 2014/2015 AZS AWF Poznań. Jest pierwszym Wielkopolaninem, który stanął na podium zimowych igrzysk olimpijskich.
Monika Michalik. Urodzona 2 maja 1980 r. w Międzyrzeczu. Zawodniczka sekcji zapaśniczej Grunwaldu Poznań, reprezentantka Polski, brązowa medalistka igrzysk w Rio de Janeiro (2016) w kategorii 63 kg w stylu wolnym. Jest najbardziej utytułowaną polską zapaśniczką (ma na swoim koncie cztery tytuły mistrzyni Europy, trzy brązowe medale MŚ i 16 tytułów MP).
Ewa Pajor. Urodzona 3 grudnia 1996 r. Treningi piłkarskie rozpoczynała w wieku 8 lat. Po ukończeniu szkoły podstawowej przeniosła się do Medyka Konin. Jest najmłodszą piłkarką, jaka kiedykolwiek zagrała w ekstralidze (miała wówczas 15 lat i 133 dni). W 2013 r. zdobyła z koleżankami mistrzostwo Europy do lat 17 i otrzymała nagrodę UEFA U-17 Golden Player. Obecnie jest podstawową zawodniczką kadry i mistrza Niemiec, VfL Wolfsburg.
Magda Linette. Urodzona 12 lutego 1992 r. w Poznaniu. W 2006 r. została wicemistrzynią Europy tenisistek do lat 14. Rok temu doszła do III rundy French Open, a w tym roku do III rundy Australian Open. Od miesiąca jest rakietą nr 1 polskiego tenisa wśród kobiet (zajmuje 81. miejsce w rankingu WTA).
Teodor Anioła. Ur. 4 listopada 1925 w Poznaniu, zm. 10 lipca 1993 w Poznaniu. Jedna z legend Lecha , którego zawodnikiem był w latach 1945-61. Z Edmundem Białasem i Henrykiem Czapczykiem tworzył słynny tercet A-B-C. Trzykrotny król strzelców ekstraklasy (1949-51), w której zdobył 138 bramek. Siedem razy wystąpił w reprezentacji Polski (2 gole). Piłkarz 75-lecia w Wielkopolsce.
Edmund Białas. Ur. 15 sierpnia 1919 w Poznaniu, zm. 24 lipca 1991. Piłkarz Lecha, reprezentant Polski, trener piłkarski. Słynął z bardzo silnego uderzenia z obu nóg . T o pod jego okien Lech w latach 1969-72 awansował z III do I ligi odnotowując wspaniałą serię 61 spotkań bez porażki.
Henryk Czapczyk. Ur. 27 sierpnia 1922 w Poznaniu, zm. 30 sierpnia 2010. W latach 1946-48 zawodnik Warty Poznań, z którą w 1947 roku zdobył mistrzostwo Polski będąc kapitanem drużyny. Od 1949-53 zawodnik Lecha ,dla którego zdobył 77 bramek. Żołnierz AK, uczestnik powstania warszawskiego.
Roman Jakóbczak. Urodzony 26 lutego 1946 we Wrześni. Piłkarz i trener Lecha . Pomocnik, jeden z idoli poznańskich kibiców. Świetny wykonawca rzutów wolnych. Strzelec pierwszej bramki dla Lecha po powrocie do ekstraklasy w 1972 roku (1:0 z Legia). Członek kadry na MŚ’ 1974 w Niemczech.
Hieronim Barczak. Ur. 27 sierpnia 1953 w Poznaniu. Lewy obrońca. Wieloletni zawodnik i kapitan Lecha. 8 występów w reprezentacji. Przez czternaście sezonów wystąpił w 367 meczach, co stanowi klubowy rekord.
Mirosław Okoński. Ur. 8 grudnia 1958 w Koszalinie. W 1977 przeszedł do Lecha gdzie razu stał się ulubieńcem kibiców. Zawodnikiem Lecha był do roku 1980 roku i ponownie w latach 1982-1986 oraz w roku 1992. Łącznie jako piłkarz Lecha wystąpił w 200 meczach ekstraklasy strzelając 69 goli. Z Lechem sięgnął po trzy tytuły mistrzowskie (1983, 1984, 1993) oraz dwa Puchary Polski (1982, 1984). Został wybrany piłkarzem 80-lecia Lecha. Sukcesy odnosił też w HSV oraz AEK Ateny. W reprezentacji Polski zagrał tylko 29 razy, strzelając 2 bramki.
Piotr Mowlik. Ur. 21 kwietnia 1951 w Orzepowicach. Bramkarz. W Lechu w latach 1977-83, mistrz Polski z 1983 roku, zdobywca Pucharu Polski (1982). W reprezentacji Polski rozegrał 21 spotkań. Wicemistrz olimpijski z Montrealu. Trzecie miejsce w MŚ 1982 w Hiszpanii, gdzie jednak nie wystąpił w żadnym meczu.
Krzysztof Pawlak. Ur. 12 lutego 1958 roku w Trzebiechowie. Wychowanek Calisii. W 1989 trafił do Warty, a następnie Lecha. W Kolejorzu rozegrał 232 mecze zdobywając 15 bramek. Z Lechem dwukrotny mistrz Polski i trzykrotny zdobywca Pucharu Polski. Uczestnik MŚ1986, podczas których rozegrał dwa spotkania. Pierwszy piłkarz Lecha, który zagrał w mistrzostwach świata. W reprezentacji 31 meczów. W jednym meczu (z Gruzją 4:1) prowadził nawet samodzielnie Biało-Czerwonych.
Jarosław Araszkiewicz. Ur. 1 lutego 1965 w Dusznikach W Lechu podczas sześciu okresów gry rozegrał 174 mecze zdobywając 40 bramek. Jedyny piłkarz Kolejorza, który z Lechem zdobył pięć tytułów mistrza Polski. Jego pierwszy występ w barwach Lecha i ostatni dzieliło 20 lat i 23 dni. W sumie w ekstraklasie 293 mecze, 53 bramki. Reprezentant Polski (16 spotkań), trener.
Marek Rzepka. Ur. 6 stycznia 1964 w Płocku. Z Lechem zdobył trzy tytuły mistrza Polski oraz Puchar Polski. Pierwszy lechita, który był kapitanem reprezentacji. W Lechu 328 spotkań, w kadrze 15.
Damian Łukasik. Urodzony 26 lutego 1964 w Poniecu. Obrońca Wychowanek Polonii Leszno, w latach 1981-1993 i 1996-1998 w Lechu, w którym zdobył cztery tytuły mistrza Polski (1983, 1984, 1990, 1993) i dwa Puchary Polski (1984, 1988). Łącznie zaliczył 245 spotkań w zespole Lecha (strzelił 14 bramek). Wystąpił w 27 meczach reprezentacji.
Andrzej Juskowiak. Ur. 3 listopada 1970 w Gostyniu. . Reprezentant Polski, działacz i komentator piłkarski. W barwach Lecha zdobył dwukrotnie mistrzostwo Polski i tytuł króla strzelców Z olimpijską reprezentacją Polski sięgnął po srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie (1992) zostając królem strzelców turnieju (7 goli). Łącznie w reprezentacji Polski rozegrał 39 meczów (13 bramek).
Piotr Reiss. Ur. 29 czerwca 1972 w Poznaniu. Jedna z ikon Lecha . W barwach klubu z Bułgarskiej rozegrał ponad 300 spotkań (109 goli). Z Lechem zdobył dwa razy Puchar Polski. Król strzelców w sezonie 2006/2007 (15 bramek), reprezentant Polski. W Wielkopolsce grał również w Warcie, Amice, Kotwicy Kórnik. Pięciokrotny laureat Srebrnej Piłki Głosu Wielkopolskiego.
Paweł Wojtala. Ur. 7 października 1972 w Poznaniu. W barwach Lecha rozegrał 131 meczów, strzelając 8 bramek i zdobywając dwa razy mistrzostwo.12-krotny reprezentant Polski. Prezes WZPN.
Bartosz Bosacki. Ur. 20 grudnia 1975 w Poznaniu. W ekstraklasie 489 meczów, w tym 95 w Amice Wronki, resztę w Lechu (8 bramek). Z Amiką zdobył dwa razy Puchar Polski, z Lechem mistrzostwo Polski i Puchar Polski. W reprezentacji rozegrał 20 spotkań, zdobywając dwa gole, oba w wygranym meczu z Kostaryką (2:1) podczas finałów MŚ 2006 w Niemczech.
