Fot. materiały inicjatorów akcji Karol Cadelski wraz z Amanrajem Pariyar - jedynym pielęgniarzem w Piskar. Stoją w namiocie, który pełni funkcję ośrodka zdrowia
Przyszli medycy z Collegium Medicum w wakacje chcą pojechać do Nepalu i pomóc mieszkańcom po trzęsieniu ziemi.
Minął już rok od dramatycznego trzęsienia ziemi w Nepalu. Zginęły tysiące osób, miliony potrzebowały pomocy, wiele zostało bez dachu nad głową i bez opieki medycznej z prawdziwego zdarzenia. Z pomocą chcą im pospieszyć studenci Collegium Medicum. - Zaczęło się od naszego kolegi, Karola Cadelskiego, który 3 lata temu podróżował do Nepalu. Zakochał się w tym kraju - opowiada Dawid Adamkiewicz, uczestnik akcji „Szansa dla Nepalu”. - Wrócił tam w sierpniu ubiegłego roku, czyli po kilku miesiącach od tragedii.
Na miejscu okazało się, że o ile w większych miastach ludzie sobie radzą, o tyle w mniejszych sytuacja jest fatalna. Najbardziej ucierpiała wioska Piskar, w której tak naprawdę było epicentrum trzęsienia.
- Ponad cztery tysiące mieszkańców jest w dramatycznym położeniu. Ich ośrodek zdrowia został zniszczony, istnieje tam teraz prowizoryczny - w namiocie - mówi Dawid. - A pomaga im jeden jedyny pielęgniarz. Karol stwierdził, że trzeba coś zrobić.
I zaczął robić. Bardzo dobrze się przygotował, nawiązał współpracę z uczelnią medyczną w Katmandu, sprawdził, co jest najbardziej potrzebne i jak pomóc mieszkańcom wsi Piskar.
Skrzyknął studentów z CM i na sierpień zaplanowali wyjazd z pomocą do Nepalu. Przy projekcie pracuje około 20 studentów, do Nepalu wyjedzie jedna czwarta. Przyszli medycy spędzą tam około półtora miesiąca. Co będą robić?
- Dostarczymy leki, środki opatrunkowe, zawieziemy porządny namiot, a może nawet uda nam się częściowo odbudować ośrodek zdrowia - mówią młodzi ludzie. - Chcemy wesprzeć w działaniu Amanraja Pariyara - jedynego pielęgniarza w Piskar, a także prowadzić edukację m.in. z udzielania pierwszej pomocy.
Jak im pomóc? Najlepiej wpłacając datki na konto, którego numer można znaleźć na stronie fundacji Wiatrak, która wspiera działania młodych ludzi. Jak podkreślają studenci, pieniądze zbierają wyłącznie od sponsorów.
Do końca kwietnia w holu głównym budynku A Collegium Medicum przy ul. Jagiellońskiej można oglądać wystawę zdjęć Karola Cadelskiego „Nepalczycy”. Można też je kupić.
Co się wydarzyło w Nepalu?
25 kwietnia 2015 roku, dokładnie o godz. 11.11 czasu miejscowego, można było odczuć dwa wstrząsy, pierwszy o sile 7,9 w skali Richtera, kolejny tuż po pół godzinie o sile 6,6. W ciągu kilku sekund legły w gruzach nepalskie domy, a przede wszystkim życia milionów Nepalczyków. Zginęło 8 659 osób, a około 2,8 mln potrzebowało natychmiastowego wsparcia. Szczególnie mieszkańcy wsi, którzy stracili nie tylko domy, ale też możliwości zarobkowania.
O programie "Szansa dla Nepalu":
Założenia projektu „Szansa dla Nepalu” opierają się na wynikach rekonesansu przeprowadzonego w sierpniu i wrześniu 2015 roku przez Karola Cadelskiego. Nawiązał wtedy współpracę z wieloma instytucjami i organizacjami działającymi na miejscu m. in. z Nepal Medical Collage, Kathmandu University, Our Attempt Towards Help, Medicins du Monde, Snow Lion Fundation, Srongsten Bhrikuti Boarding High School i inne. Oszacował i udokumentował poziom zniszczeń w stolicy i innych miastach, a także na terenach wiejskich. Odwiedził ośrodki zdrowia zlokalizowane w górach i zapoznał się z obowiązującymi tam standardami medycznymi a także zebrał dane dotyczące stanu zdrowia i potrzeb tamtejszych mieszkańców. Przeprowadził również wiele rozmów i wywiadów z lokalną ludnością a także zaznajomił się z miejscowymi zwyczajami i kulturą.
Cele:
- Dostarczenie podstawowego sprzętu medycznego, leków oraz potrzebnego wyposażenia do zniszczonego ośrodka zdrowia we wsi Piskar, Sindhupalchowk, który jest jedyną placówką opieki zdrowotnej dla 5000 okolicznych mieszkańców.
- Wsparcie Health Assistant’a – jedynego pracownika ośrodka zdrowia (Health Post) we wsi Piskar, Sindhupalchowk w jego codziennych czynnościach medycznych takich jak odbieranie porodów, leczenie ludzi cierpiących nie tylko na choroby zakaźne jak gruźlicę, trąd, leiszmaniozę, AIDS, biegunkę czy zakażenia pasożytnicze ale także choroby układu pokarmowego i tarczycy. Większość Nepalczyków nigdy nie miało kontaktu z lekarzem w szczególności z terenów rolniczych
- Edukacja medyczna i prozdrowotna z zakresu pierwszej pomocy, profilaktyki HIV/AIDS, wiedzy najczęstszych chorobach, zdrowia reprodukcyjnego itp. dla mieszkańców wsi Piskar, szczególnie dzieci uczących się w miejscowej szkole oraz dzieci uczących się w Srongsten Bhrikuti Boarding High School w Kathmandu.