Co kryje się w przyszłości? Nie wszystko jest zapisane. Rozmawiamy ze specjalistami od kart tarota

Czy przyszłość można przewidzieć? To pytanie, które ludzkość zadaje sobie od początku dziejów. Dla specjalistów od tarota przyszłość jest przewidywalna tylko w pewnym sensie.

Dla jednych przyszłość jest nieprzenikniona, inni wierzą w los zapisany w gwiazdach. Tylko niektórzy próbują zajrzeć za zasłonę, za którą kryje się jutro. Czy przychodząc na świat, realizujemy z góry ustalony plan? Czy w dniu naszych narodzin wszystkie drogi stoją przed nami otworem, a nadajemy życiu kierunek swoimi wyborami? Co sprawia, że jesteśmy w tym, a nie innym miejscu? Co spotka nas jutro? Dlaczego tak bardzo chcemy uchylić choćby rąbka zasłony, za którą ukrywa się przyszłość.

Tarocistka Grażyna Rybarczyk-Sosińska odpowiada cytatem: „ludzie ograbieni ze wszystkiego szukają ocalenia u sił nadprzyrodzonych”.

- Trafiają do mnie przede wszystkim ludzie w sytuacjach kryzysowych

- mówi. - Coś w ich życiu się zdarzyło, nie wiedzą co robić, szukają wsparcia i rady. Czy karty mogą pokazać im przyszłość? Tylko w pewnym stopniu.

Jak przyznaje, sama choć niemal od dziecka wróżyła z kart do gry, na tarota trafiła jako osoba dojrzała. I także w sytuacji kryzysowej.

- Miałam około czterdziestki, związek mi się rozpadł, traciłam dach nad głową - opowiada. - Moje myśli zaczęły krążyć wokół tarota. Zaczęłam zgłębiać jego tajniki i tak minęły już ponad trzy dekady. Czy tarot mówi prawdę? Tak. Czy powie wszystko? Nie. Ale warto słuchać jego odpowiedzi - przekonuje.

Sam tarot to karty dość tajemnicze. Najstarsze zachowane talie pochodzą z XV wieku i służyły przede wszystkim do gry. Z czasem zaczęto używać kart tarota także do medytacji. Talie różniły się między sobą nie tylko obrazami wyobrażonymi na kartach, ale i ich liczbą. Na przykład florencka, XVI-wieczna talia Minchiate składała się z 97 kart. 78 z nich odpowiadało

Wielkim i Małym Arkanom, 12 kart odpowiadających znakom zodiaku, cztery karty symbolizujące żywioły i trzy - cnoty ewangeliczne, czyli wiarę, nadzieję i miłość. Ale dla Kościoła tarot był co najmniej podejrzany. Zgodnie z doktryną chrześcijanin powinien pokładać nadzieję wyłącznie w Bogu, do tego Kościół stał na stanowisku, że tarot funkcjonuje w przestrzeni pozazmysłowej, ale jako narzędzie szatana. Nie pomogły tarotowi też poszukiwania jego związków z kabałą czy znacznie późniejsze związki z wolnomularstwem.

Tym niemniej w XVII wieku ostatecznie ustalono liczbę kart tarota. Jest ich 78 - 22 Arkana Wielkie i 56 Arkanów Małych.