Do tej pracy trzeba mieć anielską cierpliwość [WIDEO]
O zdobieniu ceramiki, anielskiej cierpliwości i warsztatach dekorowania rozmawiamy z Zofią Spychalską, projektantem ceramiki.
O, Jezu! Jak można tak dłubać...
Można. Trzeba mieć jednak anielską cierpliwość.
Mężczyźni się chyba do takiej roboty nie nadają?
Mamy kilku panów, którzy zdobią ceramikę. Ale faktycznie zdecydowana większość pracowników to panie. Mamy większą cierpliwość.
A jak to się stało, że pani zajęła się zawodowo zdobieniem?
Nie miałam wyjścia. W domu zawsze się mówiło o ceramice. Moi rodzice pracowali w przemyśle ceramicznym. Od dziecka odwiedzałam rodziców w zakładzie, przyglądałam się, jak zdobi się talerze, wazony. No i po latach sama zaczęłam to robić.
Te piękne naczynia z roślinnymi motywami na wystawie w Centrum Przyrodniczym to ręczna robota?
Oczywiście. Mamy kilka metod dekorowania: pędzlami lub stemplami. Pierwsza dotyczy serii limitowanych, druga podstawowej produkcji.
A ten wazon obok nas ...
... to elementy kobaltowe odbite stempelkiem kilkaset razy. Każdy mały ptaszek to dwa stempelki.
Ile czasu potrzeba by taki wazon ozdobić?
Około dwóch godzin.
A tamten wazon kobaltowy?
W tym przypadku maleńkie, pojedyncze kółeczka rzędu 4 mm muszą być przybijane z odpowiednią precyzją. Taki wazon robi się przez osiem godzin.
Farby do malowania muszą być specjalne?
Są to farby do dekorowania podszkliwnego, używane w określonej temperaturze wypału. Innymi farbami nie moglibyśmy ceramiki dekorować. Technologia się zmienia. Kiedy zaczynałam pracę, wypały były w piecach wybudowanych cegłówka za cegłówką, a potem rozbieranych przy każdym wypale. Dziś mamy piece komorowe, w których wszystko jest zmechanizowane.
Te ozdobne dzbanki, filiżanki trafiają do...
... 26 krajów na świecie. Klienci mają różne gusta. Skandynawowie wolą dużo białych przestrzeni, mało elementów, Amerykanie przeciwnie - ma być na bogato i kolorowo. Klienci mają różne pomysły, kiedy składają zamówienia.
Skąd bierzecie pomysły na zdobienia?
Z natury. Projektanci obserwują rośliny, zwierzęta i starają się potem przenieść je na ceramikę. Każdy projektant podpisuje swoją pracę, więc każdy się stara być oryginalnym.
A potem znajduje swój talerz w różnych miejsach?
To jest bardzo miłe. Np. kiedy byłam w Zakopanem, zobaczyłam wazon. Od razu poznałam, że to moje wykonanie.
Do Zielonej Góry panie przyjechały, by przy okazji wystawy poprowadzić warsztaty zdobienia ceramiki. Czy często takie lekcje prowadzicie?
Nie zdarza się to zbyt często, bo mamy dużo zamówień i musimy je wykonać. Ale np. w sierpniu podczas święta ceramiki takich warsztatów przeprowadzamy wiele. Przez kilka dni, dzieci nie tylko z Polski, chętnie w nich uczestniczą. Zresztą dorośli także. Zabawa jest znakomita.