Jak się poskarżyć na złe leczenie

Kaśka Borek

Nie jesteś zadowolony z opieki lekarza? Uważasz, że lekceważy twoją chorobę, źle się zachowuje? W tego rodzaju sytuacjach możesz złożyć skargę. Wyjaśniamy, kiedy i do kogo ją kierować

Nie jesteś zadowolony z opieki swojego lekarza? Uważasz, że lekceważy twoją chorobę albo doprowadził do jej zaostrzenia? Nie podobało ci się, jak potraktowała cię rejestratorka w przychodni? W takich sytuacjach możesz złożyć skargę.

Gdy chcesz się poskarżyć na leczenie

Masz zastrzeżenia dotyczące sposobu leczenia? Zapamiętaj! W pierwszej kolejności kieruj je do dyrektora szpitala lub kierownika przychodni, rzecznika praw pacjenta albo rzecznika odpowiedzialności zawodowej lekarzy przy okręgowej izbie lekarskiej (właściwej ze względu na miejsce udzielenia świadczenia).

Uwaga! Pracownicy Narodowego Funduszu Zdrowia nie są upoważnieni do oceny decyzji medycznych, które lekarze podejmują w procesie leczenia.

Na zachowanie

Jeśli twoja skarga dotyczy niewłaściwego zachowania personelu medycznego (na przykład lekarza, pielęgniarki czy rejestratorki), najpierw powinieneś interweniować u ich bezpośredniego przełożonego.

Na brak należytej staranności

Skarżysz się na to wówczas, gdy twoje zastrzeżenia dotyczą:

• braku, w twojej ocenie, należytej staranności w wykonywanej praktyce medycznej;
• popełnionych, twoim zdaniem, błędów w leczeniu;
• postępowania sprzecznego z zasadami etyki zawodowej lub naruszenia przepisów o wykonywaniu zawodu lekarza, pielęgniarki lub położnej.

W takich sytuacjach możesz się zwrócić do rzecznika odpowiedzialności zawodowej, który działa przy okręgowej i naczelnej izbie lekarskiej oraz przy okręgowej i naczelnej izbie pielęgniarek i położnych.

Jak złożyć skargę

Jak zwykle: najlepiej na piśmie, aby mieć dowód. Powinna zawierać następujące informacje:

• dane skarżącego (czyli twoje imię, nazwisko, adres, numer telefonu),
• dane świadczeniodawcy, którego skarga dotyczy (lekarza, przychodni itp.),
• precyzyjny opis zdarzenia.

Gdy występujesz w imieniu babci, mamy

W przypadku składania skargi w imieniu osoby trzeciej konieczne jest dołączenie pisemnego upoważnienia.

Skarga do Narodowego Funduszu Zdrowia

Przedmiotem skargi składanej do NFZ może być postępowanie danego świadczeniodawcy w zakresie realizacji umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawartej z oddziałem wojewódzkim Narodowego Funduszu Zdrowia.
Możesz też poskarżyć się na niewłaściwe załatwianie twoich spraw przez pracowników funduszu.

Jak to zrobić

Skargi do Narodowego Funduszu Zdrowia możesz składać:

• osobiście,
• drogą pocztową,
• drogą elektroniczną – mejlem lub przez platformę ePUAP (to skrót od nazwy Elektroniczna Platforma Usług Administracji Publicznej – pozwala załatwić wiele spraw urzędowych bez wychodzenia z domu na stronie epuap.gov.pl).

Gdy składasz skargę drogą elektroniczną, pamiętaj, aby podać swój adres.

Potem czekaj na pisemną informację o sposobie rozpatrzenia zażalenia. Każde na wstępie jest analizowane w odniesieniu do obowiązujących przepisów i postanowień umowy, która wiąże świadczeniodawcę z oddziałem wojewódzkim NFZ. W przypadku konieczności prowadzenia postępowania wyjaśniającego fundusz prosi świadczeniodawcę o złożenie wyjaśnień lub zajęcie stanowiska w danej sprawie. W niektórych przypadkach konieczne jest również przeprowadzenie u niego kontroli.

Uwaga!
Skargi dotyczące łamania praw pacjenta rozpatruje rzecznik praw pacjenta. W ramach jego biura działa bezpłatna infolinia pod numerem 800 190 590, od poniedziałku do piątku w godzinach 9–21.

Konsultacja merytoryczna: Lubuski Oddział Wojewódzki NFZ

Ważne informacje

Przepisy. Jakie masz prawa jako pacjent
Podstawowym jest poszanowanie godności i intymności. Oznacza to m.in. możliwość obecności bliskiej osoby przy udzielaniu ci świadczeń zdrowotnych (prawo to nie będzie realizowane jednak w przypadku zaistnienia zagrożenia epidemiologicznego lub ze względu na bezpieczeństwo pacjenta) i takie postępowanie personelu medycznego, by zapewnić poszanowanie twojej intymności. Przepis ten obejmuje również prawo do umierania w spokoju i godności. W przypadku pacjentów w stanie terminalnym (gdy choroby nie da się wyleczyć) – prawo do świadczeń zapewniających łagodzenie cierpień. Muszą być poszanowane także wartości moralne, kulturowe, filozoficzne i twoje przekonania religijne.

Przepisy. Kogo obowiązuje tajemnica leczenia
Jako pacjent masz również prawo do tajemnicy informacji związanych z przebiegiem twojego leczenia. O tym wie większość z nas. Ale czy wiemy, co to oznacza w praktyce i kogo dotyczy obowiązek dochowania tajemnicy? W praktyce oznacza to m.in., że lekarz musi zachować wyłącznie dla siebie informacje dotyczące twojej choroby. Ale nie tylko on! Cały personel medyczny musi zachować tajemnicę zawodową i służbową.

Prawo. Jako pacjent masz również te prawa

1. Wskazać osobę upoważnioną do uzyskania informacji o stanie twojego zdrowia.
2. Wyrażać zgodę na działania medyczne w sposób świadomy i dobrowolny.
3. Zgadzać się lub odmawiać badań lekarskich, diagnostycznych, zabiegu operacyjnego, eksperymentu lub czynności medycznych i pielęgnacyjnych. Musisz mieć pełną informację o ich celu, charakterze i stopniu ryzyka.
4. Nie zgadzać się na poddanie cię różnym demonstracjom medycznym.
5. Zastrzec, aby nie pobierać z twoich zwłok narządów i tkanek do przeszczepów.
6. Możesz zaglądać do swojej dokumentacji medycznej, otrzymać jej wyciąg odpis lub kopię. Za jej udostępnienie świadczeniodawca może zażądać opłaty, ale nie wyższej, niż określają przepisy.

Warto wiedzieć

Wyliczamy, co należy ci się jako pacjentowi
A należą ci się między innymi:

1. Świadczenia zdrowotne odpowiadające wymaganiom aktualnej wiedzy medycznej.
2. Środki zdrowotne, farmaceutyczne, materiały medyczne.
3. Pomieszczenia i wyżywienie odpowiednie do twojego stanu zdrowia.
4. Poszanowanie intymności i godności w czasie udzielania świadczeń zdrowotnych.
5. Kontakt osobisty, telefoniczny lub korespondencyjny z osobami z zewnątrz.
6. Dodatkowa opieka pielęgnacyjna sprawowana przez osobę bliską lub inną wskazaną przez ciebie.
7. Opieka duszpasterska.

Uwaga, to warto wiedzieć!
Niezależnie od okoliczności masz prawo uzyskać od lekarza pomoc lekarską w każdym przypadku, gdy zwłoka w jej udzieleniu mogłaby spowodować zagrożenie życia lub zdrowia.

O tym lekarze muszą cię informować
Jako pacjent masz prawo wiedzieć, co się z tobą dzieje.
Lekarze mają informować o:

1. Stanie twojego zdrowia.
2. Proponowanym leczeniu.
3. Ryzyku zawartym w proponowanej procedurze leczenia.
4. Przewidywanych pozytywnych skutkach terapii oraz skutkach jej odmowy.
5. Rozpoznaniu, rokowaniu i przebiegu leczenia.
6. Możesz znać dane personelu, który odpowiada za opiekę.

Masz też prawo do dostatecznie wczesnej informacji o zamiarze odstąpienia przez lekarza od leczenia i wskazania przez tego medyka możliwości leczenia u innego lekarza lub też w innej placówce.

A co w sytuacji, gdy pacjentem jest dziecko?
Dziecku przysługują takie same prawa jak osobie dorosłej. Z pewnym wyjątkiem: do 16. roku życia prawo wyrażenia zgody lub odmowy na świadczenie zdrowotne przysługuje osobom, które reprezentują dziecko, na przykład rodzicom.