Jakie znamiona na skórze powinniśmy pokazać lekarzowi
Mało kto ma skórę bez defektów. Jak dobrze poszukać, to i na takiej znajdzie się jakaś brązowawa plamka, pieprzyk czy narośl, która fachowo nazywa się brodawką.
Większość z nas ma ich tyle, że trudno zliczyć. Najwięcej jednak mamy na skórze tzw. znamion barwnikowych. Mogą być wrodzone i nabyte.
Wrodzone mogą być widoczne tuż po urodzeniu, ujawnić się w dzieciństwie lub w życiu dorosłym. Nabyte pojawiają się na skórze pod wpływem promieni słonecznych. Im intensywniej się opalamy w młodości, tym więcej mamy zmian na skórze, plam, przebarwień i znamion, gdy nasza skóra zaczyna się starzeć. A zaczyna już około 30. roku życia.
Znamiona dzielimy też na typowe oraz nietypowe. Typowe charakteryzują się tym, że mają regularny brzeg, jednolite zabarwienie, mogą być płaskie, na poziomie skóry lub lekko uniesione i nie są niebezpieczne. Również miękkie, cieliste guzki, różowe lub w ciemnym kolorze, które pojawiają się na twarzy, szyi, karku należą do zmian łagodnych. Niektóre z tego rodzaju zmian się usuwa ze względów estetycznych.
Jak natomiast wygląda atypowe znamię? Jest na ogół większe (powyżej 1 cm), ma nieregularny kształt nieregularnie rozłożony barwnik i skłonności do powiększania się. Na oko często nie sposób samemu tego odróżnić, dlatego warto znamiona pokazać lekarzowi specjaliście. - Koniecznie trzeba zasięgnąć porady lekarza, jeśli zmiana na skórze zaczyna się powiększać.