Julia Wróblewska, taka miła dziewczyna z sąsiedztwa

Julia Wróblewska zadebiutowała w kinie mając sześć lat. Teraz jest gwiazdą serialu „M jak miłość” i występuje w celebryckich programach jak „Agent” czy „Taniec z gwiazdami”. Nam opowiada o swoim dojrzewaniu w świetle reflektorów.

Jesteśmy w środku lata. Jak spędzasz tegoroczne wakacje?

Odpoczywam - i pracuję. Pojawiam się bowiem na organizowanych przez Almatur warsztatach aktorskich dla dzieci. Przyjeżdżam do dzieciaków, wspólnie oglądamy film, a potem prowadzimy na jego temat luźną pogawędkę. Na koniec wspólnie odgrywamy kilka scen z obejrzanego filmu. Podoba mi się ten pomysł - dlatego przyjęłam tę propozycję. Dzięki temu mogę kogoś, kto ma takie marzenia, zachęcić do zostania aktorem lub aktorką.

A kto ciebie zachęcił do aktorstwa?

Moja „podwórkowa” ciocia zobaczyła, że będzie casting na rolę w filmie „Tylko mnie kochaj”. Mama była przeciwna, ale w końcu ciocia ją przekonała. Ostatecznie mama mnie zabrała i pojechałyśmy na ten casting. Ku zaskoczeniu wszystkich - wygrałam.

Zostałaś wybrana spośród trzystu dzieciaków. Jak sądzisz: co zdecydowało, że dostrzeżono właśnie ciebie?

Być może zdecydowało to, że łatwo zapamiętywałam tekst. Czyli okazało się, że mam dobrą pamięć. Przy tym wyglądałam młodziej niż sześciolatka. To też był atut. Do tego ponoć byłam dla filmowców „urocza”. Stąd łatwo się ze mną pracowało. (śmiech)

Występ w filmie był dla sześciolatki, którą wtedy byłaś, dobrą zabawą czy odebrałaś to jako pracę?

Dla mnie to była zabawa - przy tym i następnych filmach. I kochałam to. Dopiero kiedy poszłam do szkoły i musiałam łączyć naukę z występami w filmach czy serialach, poczułam, że to jest jednak praca.

Jak nauczyciele traktowali cię po premierze „Tylko mnie kochaj”?

Różnie. Jedni nic sobie z tego nie robili, a drudzy - mocniej mnie przepytywali. Na pewno nigdy nie byłam z tego powodu przez nich faworyzowana, a raczej wręcz przeciwnie - byłam traktowana ostrzej.

A rówieśnicy?