Kielce z lotu ptaka [Podniebne Kielce odcinek 11]

Bartłomiej Bitner

Z lotu ptaka Kielce wyglądają niesamowicie. Dlatego ukazujemy je z tej perspektywy na portalu echodnia.eu. Tym razem „z góry” prezentujemy zachodnie tereny miasta, między innymi Białogon, Zalesie i Słowik.

11 odcinek naszego cyklu zaczynamy od Białogonu. To znacznie oddalona od centrum miasta dzielnica Kielc, w której spotkamy domki jednorodzinne. Do granic administracyjnych stolicy województwa świętokrzyskiego została włączona w 1966 roku. Białogon zaczął istnieć jako osada przemysłowa. Jego centralnym punktem jest wybudowany w latach 1814-1817, z inicjatywy Stanisława Staszica, zakład, którego większość budynków ma dziś status zabytkowych. Powstał jako huta „Aleksandra”, w której między innymi pozyskiwano miedź. Potem przebudowano ją na odlewnię żeliwa, a powstawały w niej lufy armatnie czy pociski artyleryjskie. Obecnie jest to Kielecka Fabryka Pomp „Białogon”.

W dzielnicy tej znajduje się jeden najpiękniejszych zabytków sakralnych w regionie. To drewniany, kryty gontem kościółek należący do parafii pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego. Wybudowano go w latach 1917-1918. W przyszłym roku będzie więc miał już sto lat. Będzie to święto dla parafii, dodajmy bardzo wyjątkowe, bo połączone z pięcioleciem funkcjonowania nowego, znajdującego się nieopodal kościoła.

Ale na obrzeżach Białogonu też jest wiele ciekawych obiektów. Przy ulicy Chłopskiej, za cmentarzem, ulokowane jest największe ujęcie wód podziemnych w naszym województwie. Tworzące go budynki leżą za południowym stokiem Góry Brusznia, na której stoi krzyż upamiętniający miejsce spotkania powstańców styczniowych w nocy z 22 na 23 stycznia 1863 roku, planujących atak na stacjonujący w Kielcach jeden z oddziałów rosyjskiego wojska.

Niedaleko, przy ulicy Siedmiu Źródeł, jest stadion Polonii Białogon. W jego pobliżu, u podnóża Góry Stokowej, znajduje się najstarsze kieleckie ujęcie wody pitnej. Powstało pod koniec lat 20. ubiegłego wieku w wyniku obudowania największego z kilku wywierzyskowych źródeł. Woda płynęła stąd do kranów do 1974 roku, kiedy to w pobliżu powstały studnie głębinowe.

Dalej mamy Pietraszki. To bodaj najmniejsza część Kielc. Składa się z kilkunastu domów jednorodzinnych, ale stoi tam też jeden ciekawy i zapomniany już budynek. Jest schowany w lesie, mało kto o nim słyszał. Powstał w latach 1937-1939 jako siedziba Katolickiego Uniwersytetu Ludowego, który z powodu wybuchu wojny nigdy nie rozpoczął działalności. Dziś obiekt należy do Caritas Diecezji Kieleckiej. Pietraszki w całości leżą na terenie Chęcińsko-Kieleckiego Parku Krajobrazowego, niedaleko zlewni rzek Sufragańca i Silnicy do Bobrzy. To idealna część miasta na spacery i do jazdy na rowerze.

Za rzeką Bobrzą znajduje się Dobromyśl. Tutaj mamy zabudowę jednorodzinną, a także ogródki działkowe. Na południe od nich jest już Zalesie. To bardzo spokojny rejon miasta. Zalesie dzieli się na pierwsze i drugie. Pierwsze to domki stojące przy ulicy Zalesie i w jej pobliżu, a drugie znajduje się na samym już końcu Kielc, w pobliżu węzła drogowego Jaworznia. Tutaj też mamy zabudowę jednorodzinną.

Na koniec Słowik, a ściślej jego część położona pod górą Patrol. Składa się z domków jednorodzinnych, obok których znajduje się teren klubu Stella Kielce. Trenują tu łucznicy, którzy odnoszą wiele ogólnopolskich i międzynarodowych sukcesów. Najbardziej znanym zawodnikiem Stelli jest Rafał Dobrowolski. Na Słowiku, tuż przy Stelli, znajduje się most imienia kapitana Kazimierza „Herwina” Piątka.