Fot. Archiwum Dawne koszary na ulicy Targowej. Dziś są tu mieszkania komunalne.
Kędzierzyn-Koźle. Miejscowi żołnierze walczyli we Francji, anektowali Czechosłowację.
Istnienie Festung Cosel (twierdzy kozielskiej) i pobyt w niej dużej ilości wojska miało znaczący wpływ na rozwój miasta. Główne obiekty wojskowe usytuowane zostały w zachodniej części miasta w rejonie dzisiejszej ulicy Targowej (dawniej Konigstrasse). W latach 1743-44 wybudowano tam duży kompleks wojskowy z budynkami koszarowymi, zbrojownią, licznymi kazamatami, stajniami, magazynami oraz kościołem garnizonowym. Od 5 maja 1860 roku stacjonował tam 62 regiment 3 Górnośląskiego
Pułku Piechoty, który w czasie I wojny światowej wysławił się ciężkimi bojami na terytorium Francji.
W walkach tych zginęło 72 oficerów oraz 2157 żołnierzy z kozielskiej jednostki. Ich pamięć uczczono pomnikiem usytuowanym na skwerze przy Banhofstrasse przed obecnym Bankiem Śląskim. W połowie lat 30, XX wieku ówczesne władze wojskowe podjęły decyzję o wybudowaniu w Koźlu nowych obiektów wojskowych. W 1935 roku państwo odkupiło od mieszkańca miasta Fryderyka Heintze dzisięciohektarowy teren położony między linią kolejową Koźle – Baborów, a Neumannshoher Strassie (obecnie ulica Chrobrego). Przy Moltkestrasse (ul. Synów Pułku) w latach 1935-36 zbudowany został duży kompleks koszarowy, składający się z pięciu dwupiętrowych bloków koszarowych, dwóch stołówek, hali sportowej, domu dowódcy, oraz licznych magazynów, garaży i obiektów pomocniczych.
Na pobliskiej łące należącej do kozielskiego rolnika Krajczyka urządzono lotnisko polowe. Lądowały i startowały z niego samoloty łącznikowe Storch – Fi 156. Stacjonująca tu kozielska dywizja piechoty była tą formacją, która w marcu 1938 roku wzięła udział w interwencji zbrojnej w Austrii, a w rok później w zaanektowaniu Czechosłowacji. Po zakończeniu II wojny światowej w kozielskich koszarach przez kilkanaście miesięcy miał swoją siedzibę sztab 2 Dywizji Piechoty Ludowego Wojska Polskiego, a po przeniesieniu jego do Nysy, kozielskie koszary zajął 38 Pułk Artylerii Lekkiej oraz szkoła podoficerska. W latach 60 tych w kozielskich koszarach stacjonował dywizjon artylerii rakietowej Armii Czerwonej z słynnymi katiuszami, a następnie jego miejsce zajął II dywizjon Artylerii Rakietowej LWP. Żołnierze z kozielskiej jednostki pomagali m. in. w odbudowie odrzańskich mostów oraz budowie szkoły podstawowej nr 12.
Po wstąpieniu Polski do NATO wśród wojskowych zrodził się plan utworzenia w kozielskich koszarach jednostki sił szybkiego reagowania. Kozielską jednostkę kilkakrotnie wizytowali generałowie NATO. Prace organizacyjne przerwała w połowie 1997 roku powódź 100-lecia, która zalała większość sprzętu bojowego i podtopiła wszystkie obiekty na terenie koszar.