Krótkie dzieje Akademii Krakowskiej króla Kazimierza

12 maja 1364 r. Kazimierz Wielki wydał dokument fundacyjny uniwersytetu w Krakowie. Niestety uczelnia nie działała jednak zbyt długo.

Rządzona od 1333 r. przez króla Kazimierza Polska pomyślnie rozwijała się pod względem gospodarczym, społecznym i cywilizacyjnym. Władca zakładał miasta, wsie i parafie. Rosła liczba ludności. Rosło też znaczenie prawa, związane z akcją kolonizacyjną i zakładaniem nowych osad na prawie magdeburskim. Rozwijała się administracja. Wszystko to rodziło zapotrzebowanie na ludzi wykształconych, znających prawo i teologię. Szkoły wymagały zatrudniania absolwentów uniwersytetów ze stopniami magistrów lub chociaż bakałarzy sztuk wyzwolonych. Z kolei z powodu częstych epidemii w miastach potrzebni byli lekarze.

Te właśnie czynniki sprawiły, że król podjął decyzję o założeniu uniwersytetu. Niewykluczone, że kierowała nim także chęć podniesienia prestiżu państwa. Kazimierz starał się bowiem odgrywać znaczącą rolę polityczną w tej części Europy, na równi z władcami Czech, Węgier czy Niemiec. A uruchomienie uniwersytetu w Krakowie dodałoby splendoru i znaczenia Królestwu Polskiemu.

Suplika do Awinionu

W 1363 r. władca zdecydował się podjąć starania o utworzenie uczelni. W tamtym czasie zgodę na to wydawał papież lub cesarz; Kazimierz zwrócił się do papieża. Jesienią władca wysłał poselstwo do Awinionu dla złożenia przysięgi wierności nowemu Ojcu Świętemu Urbanowi V. Wśród rozmaitych spraw przedstawionych papieżowi znalazła się królewska prośba o uniwersytet w Krakowie.