Ksiądz Świeykowski nie cenił marszałka nawet po śmierci

Nie przez wszystkich mieszkańców Gorlickiego Józef Piłsudski został okrzyknięty bohaterem. Mimo to większość gorliczan bardzo ceniła Komendanta i... świętowała jego imieniny.

- Nie znam się na polityce, wojnie i wojsku i na tym, co pan robi, ale musi być Pan Czarodziejem, bo nauczył Pan mojego Bolka posłuszeństwa - te pamiętne słowa wypowiedziane w kwietniu 1916 r. przez Józefę Długo-szowską matkę Wieniawy do Józefa Piłsudskiego dały początek legendzie i zachwytowi graniczącemu z uwielbieniem dla Komendanta na ziemi gorlickiej.

Początek legendy

Decydującą rolę w tworzeniu się legendy Józefa Piłsudskiego na ziemi gorlickiej ogrywali jego dawni podkomendni, a w szczególności jego adiutant Bolesława Wieniawa-Długoszowski z Bobowej.

- Wzajemna sympatia połączona z uwielbieniem Piłsudskiego przez Wieniawę, to coś, co można nazwać wspólnotą psychiczną, doprowadzają do bardzo bliskiego, dotyczącego także płaszczyzny prywatnej zbliżenia ich obu mimo różnicy wieku oraz stanowiska - pisze Jacek Majchrowski w książce ,,Ulubieniec Cezara”.

Wynikiem tej zażyłości była wizyta Komendanta Józefa Piłsudskiego z żoną Marią w Bobowej w majątku rodziny Długoszowskich w okresie Świąt Wielkanocnych w 1916 r.

W czasie tego prawie miesięcznego pobytu Piłsudski wypoczywał i nabierał sił po chorobie. Następna wizyta w Bobowej miała miejsce podobno dopiero w przededniu bitwy warszawskiej w 1920 r., kiedy to w drodze do Puław odwiedził Piłsudski przebywające w Bobowej z matką Aleksandrą Szczerbińską córki Wandę i Jagodę.

Zwolennicy Komendanta