Prezentujemy laureatów plebiscytu „Współczesny Torunianin Stulecia”, którzy uhonorowani zostali podczas sobotniego wielkiego balu stulecia.
Kultura
Krystyna Szalewska-Gałdyńska
Toruńska malarka, graficzka, rysowniczka, która podczas swojej 50-letniej pracy artystycznej była wielokrotnie nagradzana.
Prace pani Krystyny znajdują się w zbiorach wielu muzeów i bibliotek w Polsce i zagranicą, m.in. w zbiorach watykańskich czy w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Gdańsku i Wrocławiu.
Toruń jako rodzinne miasto artystki jest tematem jej licznych dzieł plastycznych. Prace, które Krystyna Szalewska ofiarowała rozmaitym toruńskim instytucjom, są obecnie ozdobą wielu wnętrz architektonicznych, sakralnych i świeckich w naszym mieście.
Nauka
Prof. Jan Tajchman
Urodzony w Krośniewicach w rodzinie nauczycielskiej. W 1953 roku ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Poznańskiej, a w roku 1962 został absolwentem kierunku konserwatorstwo na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.
Na UMK wykładał m.in. historię technik budowlanych z elementami materiałoznawstwa, konserwację i restaurację zabytków architektury, inwentaryzację zabytków architektury. Z inicjatywy Jana Tajchmana powołano na UMK w latach 70. XX wieku studia zaoczne z zakresu konserwatorstwa, a w roku 1996 także konserwatorskie studia podyplomowe.
Zainteresowania badawcze prof. Jana Tajchmana objęły złożoną problematykę historyczną i konserwatorską zabytków architektury. Do jego bardzo ważnych osiągnięć należy zaliczyć opracowanie (razem z prof. Marianem Arszyńskim) dokumentacji do wniosku o wpis starówki Torunia na Listę Dziedzictwa Kulturalnego UNESCO.
W ciągu ponad 50 lat pracy na UMK prof. Jan Tajchman pełnił ważne funkcje administracyjne. Za swoją działalność naukową, artystyczną, konserwatorską i pedagogiczną był wielokrotnie nagradzany i odznaczany.
Został uhonorowany między innymi Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Nagrodą Roku 1989 Stowarzyszenia Architektów Polskich, papieskim medalem „Pro Ecclesia et Pontifice” oraz nagrodą GKZ i PKN ICOMOS im. Profesora Jana Zachwatowicza, a także medalami „Thorunium” i „Za zasługi dla Miasta Torunia” na wstędze.
Sport
Ryszard Olszewski
Reprezentant AZS Toruń przez 16 lat - całą karierę zawodniczą. Od 1956 roku do zakończenia kariery był kapitanem drużyny. W roku 1953 debiutował w reprezentacji Polski. Karierę reprezentanta zakończył po dziesięciu latach.
Ryszard Olszewski rozegrał 120 meczów w reprezentacji Polski, był czterokrotnym uczestnikiem mistrzostw Europy w koszykówce. Ukoronowaniem kariery był start w igrzyskach olimpijskich w 1960 roku w Rzymie.
Ryszard Olszewski został uhonorowany wieloma odznaczeniami państwowymi, m.in. Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski.
Gospodarka
Jarosław Józefowicz
Jest rodowitym torunianinem, absolwentem Wydziału Włókienniczego Politechniki Łódzkiej i Wydziału Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.
Od 1991 r. pełni funkcję Prezesa Zarządu Toruńskich Zakładów Materiałów Opatrunkowych SA. Z toruńskimi „opatrunkami” związany jest od 1978 roku. Z jego inicjatywy 10 lat później TZMO przeszło jedną z największych prywatyzacji pracowniczych w kraju. Firma zaczęła intensywną działalność eksportową, m.in. na rynki Europy Środkowej i Wschodniej.
Zarządzane przez Jarosława Józefowicza Toruńskie Zakłady Materiałów Opatrunkowych SA w ciągu zaledwie kilkunastu lat z lokalnego producenta przekształciły się w firmę o zasięgu globalnym. Toruńskie Zakłady Materiałów Opatrunkowych, których od prawie 40 lat prezesem pozostaje Jarosław Józefowicz, są dziś jednym z największych pracodawców w mieście i stanowią symbol jego gospodarczego rozwoju i sukcesu. Przez wiele lat swojej działalności na rynkach międzynarodowych TZMO stały się ambasadorem Torunia na świecie.
Pod kierownictwem prezesa Józefowicza firma angażuje się bardzo aktywnie w działalność społeczną poprzez Fundację „Razem zmieniamy świat”, organizując cenione Międzynarodowe Konferencje Opieki Długoterminowej, Międzynarodowy Turniej Tenisowy Kobiet Bella Cup, Międzynarodową Ligę Piłki Nożnej Osób Niepełnosprawnych Seni Cup czy wspierając kulturę i patronując międzynarodowym wydarzeniom odbywającym się w Toruniu, takim jak Bella Skyway Festival czy fesiwal filmowy Tofifest.
Oświata
Alojzy Lech Kowalski
Urodzony w Grębocinie. Do polskiej szkoły poszedł w 1945 roku. Od tamtej pory związał się z nią na zawsze.
Alojzy Lech Kowalski swoją pracę zawodową rozpoczął po maturze, w 1952 roku, jako nauczyciel w Szkole Podstawowej w miejscowości Czarne Błoto w powiecie toruńskim.
W sierpniu 1958 r. władze oświatowe zaproponowały 25-letniemu Alojzemu Kowalskiemu kierownictwo w sąsiedniej szkole w Józefowie. Dzięki usilnym staraniom Alojzego Kowalskiego szkoła stała się wkrótce wizytówką wsi.
W sierpniu 1963 r., po pięciu latach wyrzeczeń i ciężkiej pracy na rzecz rozwoju szkoły i integracji środowiska, Alojzy Kowalski otrzymał kolejną propozycję objęcia stanowiska kierownika szkoły - tym razem w Cierpicach. Wystąpił on wtedy z inicjatywą budowy nowej szkoły w czynie społecznym, realizowanej w ramach akcji „1000 Szkół na Tysiąclecie Państwa Polskiego”. Kolejnym etapem pracy Alojzego Kowalskiego było pełnienie funkcji dyrektora Szkoły Podstawowej nr 23 w Toruniu przy ulicy Osikowej, a w latach 1982-1984 pełnił funkcję dyrektora Szkoły Podstawowej nr 6 w Toruniu. Grudzień 1984 roku to czas, kiedy powierzono mu stanowisko dyrektora Szkoły Podstawowej nr 24 w Toruniu.
Po 46 latach pracy zawodowej, w 65. roku życia, Alojzy Kowalski przeszedł na zasłużoną emeryturę. W uznaniu zasług wieloletniej pracy został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Edukacji Nordowej, Złota Odznaką Związku Nauczycielstwa Polskiego.
Zdrowie
Dr Bohdan Dowbor
Urodził się w Wilnie, gdzie ukończył szkołę podstawową. Po ukończeniu kursów tajnego nauczania otrzymał w 1945 roku. świadectwo dojrzałości. Brał czynny udział w ruchu oporu.
W 1950 roku ukończył wyższe studia na Wydziale Lekarskim uniwersytetu w Łodzi. Dyplom lekarza uzyskał w styczniu 1952 roku. W kwietniu 1952 roku rozkazem Ministra Obrony Narodowej, wbrew własnej woli, został wcielony do wojska. Jako zawodowy oficer został przydzielony do jednostki wojskowej w Toruniu, gdzie przez ponad dwa lata pracował jako wolontariusz, a następnie asystent na oddziale chorób wewnętrznych Szpitala Wojskowego w Toruniu.
W 1968 roku został mianowany ordynatorem oddziału wewnętrznego II Szpitala Miejskiego im. Kopernika w Toruniu. Funkcję tę pełnił do czasu przejścia na emeryturę, czyli do końca 1994 roku.
Pełnił funkcje prezesa Bydgosko-Toruńskiego Towarzystwa Internistów Polskich. W 1967 roku zorganizował w toruńskim szpitalu salę wyposażoną w elektroradioskop polskiej produkcji ze stałym dyżurem pielęgniarskim, co było „prototypem” intensywnego nadzoru kardiologicznego.
W styczniu 1968 roku wraz z dr Marią Skrzypek przeprowadził pierwszą udaną akcję reanimacyjną w przypadku migotania komór w zawale serca przy wykorzystaniu czeskiego defibrylatora. Dr Bohdana Dowbora należy uznać jako niekwestionowanego twórcę - ojca toruńskiej kardiologii.
Został odznaczony między innymi Brązowym Medalem „Siły zbrojne w służbie Ojczyzny”, Srebrnym Krzyżem Zasług, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.