Mieszkanka Szwederowa: my tu żyjemy jak w getcie! Boi się, że przez płot sąsiadów nie dojedzie straż ani pogotowie

- Kiedy ktoś z bloku wzywa karetkę, musi dojść do niej aż na skrzyżowanie ul. Sierocej i Traugutta - opowiada pani Grażyna. Wszystko przez płot, który stanął dobrych kilka miesięcy temu wokół bloku przy Chołoniewskiego 2. Ci z Chołoniewskiego 4a, wśród nich - jak pani Grażyna kilka osób z niepełnosprawnościami, mają teraz utrudniony dostęp do osiedlowego sklepiku, bo płot przeciął chodnik. Co ważniejsze - jej zdaniem płot to utrudnienie dla ratowników. Czy rzeczywiście?

- Wie pani, kogo mi najbardziej żal? Pracowników zakładu pogrzebowego, którzy będę mnie musieli znieść i wynieść aż do głównej ulicy, kiedy tu umrę. Nie ważę wcale mało... - mówi gorzko pani Grażyna.
Napisała list do prezydenta miasta, ale przekazała go nam, bo nie wierzy, że Rafał Bruski przeczytałby go, gdyby wysłała go do ratusza pocztą. - Pewnie urzędnicy bronią go przed takimi sprawami, sami by odpisali jakieś ogólniki, a mi chodzi o to, żeby prezydent na własne oczy zobaczył, jak to wygląda.
- Może w końcu ktoś zwróci uwagę na to, co się dzieje: wydaje się idiotyczne zezwolenia na to, by wspólnoty się grodziły. I grodzą się, nie bacząc na innych. Nie wiem, czy pan, panie prezydencie, w ogóle wie o tych gettach, ale z pewnością jest ich wiele w Bydgoszczy.

Chodnik za płotem? Już po problemie

Właściciele 30 mieszkań w bloku przy ul. Chołoniewskiego 2 tłumaczą, że ogrodzić się musieli, bo nie pomagały prośby o to, by nie wyprowadzano psów ma trawnik przed ich blokiem, by tu nie śmiecić, a późnym wieczorem nie hałasować. Ogrodzenie to też sposób na to, by mieszkańcom łatwiej było zaparkować pod swoim blokiem. Przez bramy przejadą służby ratunkowe, bo jest wyposażona w system awaryjnego otwierania.