Niefart i szczęście Józefa Szeterloka

Proces sprawców napadu pod Miedźną długo rozpalał opinię publiczną Górnego Śląska w latach 30 XX wielu. Bandyci zabili policjanta, listonosza i gajowego. Wyrok wydano jednak przedwcześnie, na pewno kierując się uprzedzeniami. Apelacja skazanego na dożywocie zakończyła się szokującym wydarzeniem; opuścił sąd wolny, całkowicie oczyszczony z zarzutów.

Proces sprawców napadu pod Miedźną długo rozpalał opinię publiczną Górnego Śląska w latach 30 XX wielu. Bandyci zabili policjanta, listonosza i gajowego. Wyrok wydano jednak przedwcześnie, na pewno kierując się uprzedzeniami. Apelacja skazanego na dożywocie zakończyła się szokującym wydarzeniem; opuścił sąd wolny, całkowicie oczyszczony z zarzutów.

Jesienią 1934 roku listonosz Karol Głowala i posterunkowy policji Paweł Pastelski wiozą z Pszczyny do agencji pocztowej w Miedźnej około 8 tys. zł. Pieniądze przeznaczone są na wypłatę rent inwalidzkich. Na skraju lasu, tuż za Ćwiklicami, padają w ich stronę śmiertelne strzały. Napad jest bardzo zuchwały, na tej drodze można spotkać wielu ludzi. Tym razem jednak nikt nie idzie, a wszystko dzieje się tak błyskawicznie, że funkcjonariusze, którzy jechali rowerami, nie zdążyli nawet wyciągnąć własnej broni. Sprawcy rabują im worek z gotówką i pistolety.

Policja twierdzi, że podczas ucieczki bandyci zabijają też człowieka, który mógł ich z daleka dostrzec, gajowego Józefa Masnego. Ginie na miejscu.