Odeszła wielka dama rzeszowskiej sceny - Irena Chudzikówna

Między jej pierwszym a ostatnim występem w Teatrze im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie minęło bez mała pół wieku. Żaden inny aktor ani aktorka z tą sceną nie była związana tak długo jak Irena Chudzikówna. Zasłużona artystka zmarła niedawno w wieku 90 lat.

Odeszła wielka dama rzeszowskiej sceny

Między jej pierwszym a ostatnim występem w Teatrze im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie minęło bez mała pół wieku. Żaden inny aktor ani aktorka z tą sceną nie była związana tak długo jak Irena Chudzikówna. Zasłużona artystka zmarła niedawno w wieku 90 lat.

Był czas, że do teatru w Rzeszowie chodziło się „na Chudzikówną”. „Rzeszowska Elizabeth Taylor”, jak ją niekiedy nazywano, podobała się i jako aktorka, i jako kobieta. Zwłaszcza męska część publiczności zachwycała się jej urodą. Krąży legenda, że wiele lat temu jeden z widzów, młody chłopak zapałał do niej żarliwym uczuciem i z tej miłości popełnił samobójstwo...

- W sposobie bycia czy wysławiania się Irena była wielką damą - wspomina Małgorzata Machowska, aktorka Teatru im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie. - Również w tym sensie, że przywiązywała dużą wagę do wyglądu. Zawsze starannie uczesana, miała ufarbowane włosy, wyrazisty makijaż. Elegancko się ubierała, najczęściej w ciuchy czarno-fioletowe.

Pochodziła spod Częstochowy

Życiorys Ireny Chudzikówny to coś, co wciąż trzeba odkrywać. W Internecie trudno natknąć się choćby na krótki jej biogram. Podstawowe informacje o niej pozyskaliśmy w dużej mierze w oparciu o akta osobowe z archiwum Teatru im. Wandy Siemaszkowej.

Chudzikówna (zdarza się, że w tych aktach występuje pod nazwiskiem Chudzik, rzadziej Chudy i Chuda) urodziła się w 1931 roku. Rodowitą rzeszowianką nie była. Jako miejsce urodzenia nierzadko podawała Częstochowę. W niektórych dokumentach pojawia się miejscowość Borów lub Borowo. Z naszych ustaleń wynika, że aktorka przyszła na świat we wsi Borowe w obecnym woj. śląskim, w gminie Wręczyca Wielka.

Do szkoły powszechnej uczęszczała w Częstochowie. W Opolu, gdzie przyjechała tuż po drugiej wojnie, uczyła się w średniej szkole ogólnozawodowej i równocześnie podjęła współpracę z zespołem pomocniczym Teatru Ziemi Opolskiej. Aktorskiej profesji bez reszty poświęciła się po zakończeniu szkolnej edukacji.

Rzeszowski debiut w „Świętoszku”

Był rok 1953, gdy trafiła do teatru w Rzeszowie. Angaż otrzymała z zastrzeżeniem, że w przyszłości zda eksternistyczny egzamin aktorski (zdała półtora roku później). Jako ciekawostkę odnotujmy, że jej miesięczne pobory w początkowym okresie pracy w rzeszowskim teatrze wynosiły między 750 a 920 złotych.

Na tutejszej scenie debiutowała rolą Marianny w „Świętoszku”. Spektakl okazał się sukcesem zarówno artystycznym, jak i frekwencyjnym. Powtarzane 66 razy przedstawienie obejrzało łącznie ponad 18 tysięcy widzów. Jeszcze większe powodzenie miała „Balladyna” - wprowadzona do repertuaru w 1957 roku z okazji nadania teatrowi imienia Wandy Siemaszkowej - z Chudzikówną jako Aliną.

Pierwszą współczesną sztuką zachodnią, wystawioną w Rzeszowie, był „Zaklinacz deszczu”. Aktorstwo Chudzikówny, która zagrała Lisę, wysoko oceniono w prasie. W tamtych pionierskich latach aktorka wzbudziła też uznanie między innymi rolą Desdemony w szekspirowskim „Otellu”.