Przedsiębiorca skąpi czy może pracownik wybrzydza? [RAPORT O RYNKU PRACY]

Spawacza, tokarza, dekarza czy kierowcę autobusu trzeba w naszym regionie ze świecą szukać, a powołane w miejsce dawnych zawodówek szkoły branżowe świecą pustkami. Dlaczego, skoro wynagrodzenie wykwalifikowanego robotnika coraz częściej przewyższa pensję pracownika z tytułem magistra?

Stopa bezrobocia: 4,3 proc. w Bydgoszczy i 5,4 proc. w Toruniu jest najniższa w historii obu miast. Byłaby bliska zeru, gdyby tysiące ofert lokalnych pracodawców trafiło na podatny grunt, czyli na chętnych do fizycznej roboty. Tak nie jest, więc przedsiębiorcy z Kujawsko-Pomorskiego chętnie sięgają po pracowników ze Wschodu. Głównie z Ukrainy, ale nie tylko, bo zainteresowanie pracą w naszym regionie przejawiają również Hindusi. Na razie: specjaliści od spawania, bo to dziś zawód na wagę złota.

Szukamy m.in. spawaczy, elektryków, mechaników, lakierników, ślusarzy, stolarzy - mówi Michał Żurowski, rzecznik Pesy

PESA, jeden z największych pracodawców w regionie, bez spawaczy nie udźwignie kontraktów. Tych na pociągi dla niemieckich kolei, ani tych na tramwaje dla Łodzi, Gorzowa Wlkp. i Bydgoszczy. To oni spajają stalowe konstrukcje szynowych pojazdów, z których PESA słynie. Nic dziwnego, że firma wystawia przy drogach billboardy z informacją, że nie tylko da spawaczom co najmniej 4000 zł pensji, ale także ich przeszkoli. - Myślimy już o przyszłorocznych kontraktach i aby nie spowolnić ich realizacji, nasycamy zakład specjalistami. Szukamy m.in. spawaczy, elektryków, mechaników, lakierników, ślusarzy, stolarzy. PESA może wchłonąć na co najmniej 100 pracowników tych specjalności - wylicza Michał Żurowski, rzecznik tej firmy.