Przedwojenni słupszczanie spędzali dużo czasu nad wodą
Obecny Park Kultury i Wypoczynku w Słupsku swoją funkcję rekreacyjną spełniał już w czasach niemieckich. Najpierw powstały tutaj przystanie kajakowe i otwarta pływalnia.
Słupszczanie przed wojną mieli wiele miejsc, w których lubili wypoczywać. Najpopularniejsze były miejskie lasy, sporty wodne oraz wyprawy do Ustki. Na teren rekreacyjny tuż przed końcem XIX wieku przeznaczono także pagórkowaty teren Długich Wzgórz, nazwany potem Kocim Lasem (Waldkater), a obecnie znany jako Lasek Północny.
Twórcą parku, który tam powstał, był słupski księgarz i radny miejski Karl Schrader. Już około 1860 roku znajdowały się tutaj strzelnice. Nowy park miał powierzchnię 87 hektarów. W 1890 roku w domu wartownika leśnego powstała restauracja, co zwiększyło atrakcyjność tego miejsca. W ogrodzie mogło zasiąść około 100 osób. Pięć lat później wybudowano nową, większą restaurację, w starym budynku ponownie znalazł swój dom leśny wartownik, a następnie letnia szkoła leśna. Powstało tu mnóstwo atrakcji dla mieszkańców.
Było wiele kilometrów ścieżek spacerowych, a także do jazdy konnej i na rowerze. Utworzono też Luftbad, miejsce na słoneczne i powietrzne kąpiele. Panie i panowie przebierali się w stroje kąpielowe i wypoczywali lub ćwiczyli przy drewnianej budowli. Niedaleko była kolejna restauracja przy młynie Lohmuhle. Tam można było na świeżym powietrzu dobrze zjeść i posłuchać koncertu orkiestry. W Słupsku było też kilka kąpielisk miejskich.
Swoje miejsca do kąpieli mieli panowie, panie, a także żołnierze. Było aż 7 przystani kajakowych. Mieli też gdzie pograć sympatycy tenisa (przy stadionie 650 -lecia i niedaleko stadionu przy ulicy Zielonej). W rejonie ulicy Rybackiej było kilka placów zabaw dla dzieci, słynny zakręcony tor, a także słupskie kąpieliska - Wiesenbad w miejscu niedawnego lodowiska oraz Freibad przy Słupi. Dawniej przy rzece było kilka kąpielisk wraz z przebieralniami. Jedno z nich na przykład na tyłach małego lasu przy ulicy Rybackiej.
Kąpielisko na terenie łąk Aucker wybudowano już w 1883 roku. Drewniana łazienka rzeczna miała 37 metrów długości. Basen wybudowano w 1927 roku. Niecka była betonowa i co jakiś czas ją remontowano. Kąpieliska były także na Wyspie Młyńskiej. Popularnym miejscem wypoczynku była oczywiście Ustka. Zwłaszcza po wybudowaniu w 1878 roku linii kolejowej ze Słupska. Można było dojechać pociągiem prawie wprost na plażę. Wycieczki na Bornholm organizowano już w latach 1910-1912. Między Ustką a Bornholmem kursował wtedy regularnie parowiec „Hela”, który mógł pomieścić 600 osób. Słupszczanie chętnie wybierali się do Ustki, żeby zażyć kąpieli słonecznych i morskich.
Popularnym miejscem spacerów była promenada. Obecnie sport pływacki w Słupsku realizowany jest na starej pływalni obok hali Gryfia przy ulicy Szczecińskiej. Nie ma już baseników w Parku Kultury i Wypoczynku. Sytuację nieco poprawiło powstanie akwaparku w pobliskim Redzikowie, lecz kajaki na Słupi też widać coraz rzadziej.