Rosjanie walczą o Kołobrzeg. Z historii bitwy

Podczas dwutygodniowej bitwy o Kołobrzeg udział w niej wzięły nie tylko polskie, ale też radzieckie jednostki: pancerne oraz rakietowe. Zgodnie z planami naczelnego dowództwa Armii Czerwonej, uznany za cel poboczny kampanii pomorskiej Kołobrzeg, zdobyty miał zostać bez wcześniejszego przygotowania, z tzw. „marszu”, siłami wyodrębnionymi z 1. Armii Pancernej Gwardii generała Michaiła Katukowa.

W związku z tą dyrektywą, już z końcem lutego 1945 r. w stronę ujścia Parsęty skierowano elementy 11. Korpusu Pancernego. Ich czołówkę stanowiła 45. Brygada Pancerna Gwardii pod komendą pułkownika Nikołaja Morgunowa. Formacja ta, w ciągu 12 godzin pokonała dystans ponad 70 km, docierając z rejonu Świdwin-Sławoborze na przedpola Festung Kolberg. 4 marca kilka T-34/85 z desantem piechoty na pancerzach wjechało do Gościna, gdzie doszło do konfrontacji z żołnierzami francuskiej 33. Dywizji Grenadierów SS „Charlemagne”.