Fot. Fot. Dorota Korohoda
Odzyskanie przez Polskę niepodległości w 1918 r. było efektem nakładających się na siebie złożonych procesów militarnych, politycznych i społecznych - tak wewnętrznych, jak i zewnętrznych, toczących się w wymiarze regionalnym, europejskim i ponadeuropejskim.
Rzeczpospolita wyłoniła się z chaosu światowego konfliktu dzięki wysiłkowi wielu Polaków, których różniło niemal wszystko - od poglądów politycznych, przez strategię działań, po wizję tego, jak miałaby wyglądać przyszła Polska. Jednoczyła ich jedna idea: niepodległości. Tej idei potrafili podporządkować ambicje, dla jej realizacji nagiąć swą wolę. Wolność rodziła się więc ze śmiałości, rozwagi i - paradoksalnie - samoograniczenia.
Po 11 listopada przed naszymi przodkami była jeszcze długa droga do ostatecznego określenia kształtu państwa - cztery powstania: Wielkopolskie i trzy Śląskie, plebiscyty, walki z Ukraińcami, konflikt graniczny z Czechosłowacją, a także spór z Litwinami. Nade wszystko jednak wojna polsko-bolszewicka, której znaczenie wykraczało poza formowanie granic II Rzeczypospolitej. W 1920 r. - nie po raz pierwszy w ponad 1000-letnich dziejach Polski - ochroniliśmy Europę przed zagrożeniem ze wschodu.
II Rzeczpospolita nie była państwem idealnym. W kolejnych latach gnębiły ją poważne problemy polityczne, gospodarcze, społeczne, narodowościowe… A to wszystko między imperium bolszewickim i odradzającą się niemiecką potęgą. Nie był to wyidealizowany kraj marzeń, ale było to państwo wolne i suwerenne. Nasza Rzeczpospolita.
Cykl powstaje we współpracy z krakowskim oddziałem Instytutu Pamięci Narodowej. Autorzy są historykami, pracownikami IPN.