Trauma więźniów Auschwitz została. Żyje w kolejnych pokoleniach

Rozmowa z prof. Igorem Gościńskim, przewodniczącym Towarzystwa Krakowskiego Lekarskiego, byłym kierownikiem Kliniki Neurotraumatologii Collegium Medicum.

Pan całe życie badał mózg. Czy doświadczenie pobytu w obozie koncentracyjnym zmienia psychikę?

Nasze badania świadczą, że nie tylko więźniowie do końca życia byli obciążeni - nazwijmy to - traumą obozową, ale też przekazywali ją potomkom.

Opowiadanie o tym, co wydarzyło się w obozie, pomagało byłym więźniom?

To indywidualna sprawa. Prof. Jan Madej, świetny lekarz, opowiedział mi o swoich przeżyciach w obozie. Ale nigdy nie zdecydował się na mówienie o tym publicznie. Ceniony lekarz, profesor, który po wyjściu z obozu zdobył wykształcenie, miał w sobie to piętno, które zostało. Inaczej radziła sobie prof. Wanda Półtawska, która często opowiadała - i wciąż opowiada - o tym, co spotkało ją w Auschwitz. Ludzie o podobnym wykształceniu, zdawałoby się - podobnej drodze - mają zupełnie inny sposób na przeżywanie swojej traumy.