Ulga rehabilitacyjna. Jakie dokumenty
Jesteś osobą niepełnosprawną lub ją utrzymujesz? Możesz skorzystać z ulgi podatkowej.
Jesteś osobą niepełnosprawną lub masz ją na swoim utrzymaniu? To sprawdź, czy poniesione przez ciebie wydatki – te na cele rehabilitacyjne oraz związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych – uprawniają do ulgi w podatku dochodowym od osób fizycznych. Bo możesz je uwzględnić, obliczając podatek.
Przeważnie będziesz jednak musiał udokumentować poniesione wydatki.
Jakie dokumenty
Wysokość wydatków ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających to, że je ponieśliśmy. Mogą to być na przykład faktura, rachunek, dowód wpłaty na poczcie lub potwierdzenie przelewu bankowego – o ile wynika z nich, kto, kiedy, komu, ile oraz za co zapłacił.
Dokumenty nie zawsze są jednak potrzebne
Nie trzeba zbierać kwitów potwierdzających wysokość poniesionych kosztów w przypadku wydatków limitowanych związanych z:
- opłaceniem przewodników osób niewidomych zaliczonych do I lub II grupy inwalidztwa i osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa;
- utrzymaniem psa asystującego przez osoby niewidome i niedowidzące zaliczone do I lub też do II grupy inwalidztwa oraz osoby z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczone do I grupy inwalidztwa;
- używaniem samochodu osobowego w związku z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa albo niepełnosprawnego dziecka, które nie ukończyło 16 lat.
Uwaga, to jednak trzeba wiedzieć!
Na żądanie organów podatkowych lub kontroli skarbowej zawsze musimy przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia.
W szczególności musimy:
- wskazać z imienia i nazwiska osoby, które opłaciliśmy w związku z pełnieniem przez nie funkcji przewodnika;
- pokazać certyfikat potwierdzający, że pies ma status psa asystującego;
- okazać dokument potwierdzający zlecenie i odbycie niezbędnych zabiegów leczniczo--rehabilitacyjnych.
Dlaczego musimy to zrobić?
Dlatego, że każda ulga podatkowa to przywilej – można z niego skorzystać tylko wówczas, gdy spełniamy wszystkie warunki. Urząd skarbowy ma prawo sprawdzić poprawność dokonanych odliczeń. Brak ustawowego wymogu dokumentowania wysokości określonych wydatków fakturą, rachunkiem lub innym dokumentem nie pozbawia urzędników prawa do zwrócenia się do osoby, która skorzystała z odliczenia, o wykazanie, że dany wydatek został przez nią faktycznie poniesiony oraz że spełnia ona pozostałe warunki do zastosowania odliczenia.
Warto wiedzieć: w orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntowany jest pogląd, że „organ podatkowy ma prawo kwestionowania wydatku na cel rehabilitacyjny w takim samym stopniu, jak wykorzystywanie przez każdego z podatników ulgi podatkowej, a podatnik musi uwiarygodnić swoje twierdzenie, że poniósł określone wydatki. Istotnym jest bowiem, że owa limitowana ulga powoduje obniżenie podstawy do obliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych, a więc podatnik winien wykazać, że ją poniósł. Nie jest ona świadczeniem należnym podatnikowi z mocy prawa” (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 17 lutego 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 1912/2008).
Zapamiętaj!
Jednym z warunków uprawniających do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej jest możliwość udokumentowania poniesionych wydatków.
Wysokość wydatków na cele rehabilitacyjne ustala się na podstawie dokumentu, który stwierdza ich poniesienie i zawiera w szczególności: dane identyfikujące odbiorcę usługi lub towaru oraz sprzedającego, kwotę zapłaty. Pamiętaj, że dowodem tym wcale nie musi być faktura VAT.