Walec pana prezesa [komentarz]

JAD

Jak tu normalnie żyć, skoro z jednej strony mamy fundamentalistów z PiS, a z drugiej leżącą na ringu PO? Wczorajsze durne i kompletnie jałowe kłótnie w Sejmie na temat ministra Błaszczaka były stratą czasu.

Grzegorza Schetynę, od paru tygodni szefa PO, stać było tylko na ogłoszenie się „totalną opozycją”. Co gorsza, do pierwszego szeregu wracają np. Ewa Kopacz i Julia Pitera. Przypomnę tylko słowa b. premier sprzed porażki: „Za nami rok spełnionych obietnic; jedynej rzeczy, której nie udało się osiągnąć, to poprawić relacji między rządem i opozycją”. Nie muszę dodawać, że był to rok wielkich sukcesów premier.

Wśród panów brylują równie zgrane postaci budzące niechęć nawet u zwolenników PO, wyjąwszy Borysa Budkę i Rafała Trzaskowskiego. Gdzie młodzi liderzy? Co, poza „totalną” opozycją” ma Schetyna do zaproponowania? Nic, choć czas powyborczej żałoby powinien się skończyć.

Tymczasem PiS, pod okiem naczelnika państwa Jarosława Kaczyńskiego, rozjeżdża walcem niemal wszystkie struktury państwa. Prezes wychodzi bowiem z założenia, że tylko na ruinach i zgliszczach 25-lecia zbuduje wolną Polskę. Nie dziwią go nawet szokujące brednie Antoniego Macierewicza, ministra obrony narodowej kierującego 100-tysięczną armią, że katastrofa smoleńska była pierwszym aktem europejskiego terroryzmu!

Nie było w okresie minionego ćwierćwiecza rządu, który w trzy miesiące wyprowadziłby tysięczne tłumy na ulice. Nie było rządu, który kwestionowałby konstytucję. Nie było żadnego naczelnika państwa stojącego ponad prezydentem i premierem. Nie było polityków u steru władzy, którzy nazywaliby miliony swoich rodaków zdrajcami, nie-Polakami, gorszym sortem i ubekami. Stosunki z Niemcami są złe, z Unią Europejską - coraz gorsze, ze Stanami Zjednoczonymi - napięte, z Litwą - kiepskie, z Rosją - dno, z Białorusią - żadne, z Ukrainą - bez perspektyw. Ale są Węgry i Czechy.

Trzeba zapytać, jak żyć, panie przewodniczący Schetyna? Gdzie ta opozycja?