Wojciech Jagielski: Nigdy nie miałem swojego miejsca na zawsze

Wszystko, przed czym całe życie uciekałem, dopadło mnie tam, gdzie się ukryłem - mówi hipis „Święty”, bohater najnowszej książki Wojciecha Jagielskiego „ Na wschód od zachodu”. Przed czym uciekał i czego szukał w Indiach?

Pan już znalazł swoje miejsce na ziemi?

Było kilka takich miejsc, choć wcale ich nie szukałem. Żadne jednak nie było mi dane raz na zawsze.

Nie chciał Pan w żadnym z nich zostać do końca życia?

Może i chciałem, ale to nie było możliwe. To człowiek dopasowuje się do warunków, a nie warunki do człowieka. A poczucie, że jest się u siebie, nie zawsze zależy wyłącznie od miejsca, ale od nas samych.

Pytam, bo Kamal, bohaterka Pana książki, przez cztery miesiące szukała idealnego miejsca na urodzenie dziecka, wierząc, że ono będzie determinować jego los. Rozumie Pan takie intencje?

No właśnie nie. I to był mój główny problem z dziewczyną, której pojechałem szukać w Indiach. Nie potrafiłem zrozumieć jej wyborów, nie umiałem wejść w jej skórę. Kamal porzuciła dwa fakultety, mieszkanie w Warszawie, by prowadzić życie tak odmienne od mojego, że zabrakło mi wyobraźni, by je opisać.

Miałam wrażenie, że Kamal też do końca siebie nie rozumie. Nawet kiedy pyta ją Pan, czy jest szczęśliwa, nie wie, co odpowiedzieć.

Pierwszy raz w życiu zadałem bohaterowi takie pytanie. Wynikało to z mojej bezradności. Kamal wyruszyła w drogę do Indii, bo dobrze wiedziała, co chce odrzucić, a co znaleźć. To kobieta bardzo wyczulona na niebezpieczeństwa, które zagrażają jej wolności. Dlatego żyje w ciągłym ruchu, w podróży, by „znów nie zzachodnieć”, by być jak najdalej od cywilizacji.

I dlatego mówi matce: „Boję się być w jednym miejscu, żeby nie zapomnieć, po co tu przybyłam”.

Zwykle, kiedy mówimy „jestem u siebie w domu”, czujemy spokój, błogostan. Ona nie chciała sobie na takie uczucie pozwolić. W tym zresztą przypomina wielu podobnych, którzy wybierają drogę, nie tryb osiadły. Ruch, nie stagnację.

Mówi Pan o niej, że jest z innego plemienia, tak jak i Pana żona, która jest autorką rozdziału o Kamal. Do jakiego plemienia by się Pan przypisał?