Wzór dla samorządowców zasługuje na tablicę i pamięć
W Urzędzie Miasta w Golubiu Dobrzyniu odsłonięto tablicę poświęconą Arturowi Reiske. To nauczyciel, żołnierz i burmistrz, który otrzymał nakaz opuszczenia miasta.
Reiske był niezwykle aktywny społecznie i szanowany za swe decyzje. Z inicjatywą jego uhonorowania wyszedł Społeczny Komitet „Przywrócić pamięć”. Skupia on pasjonatów historii oraz tych, którzy jej brutalnie doświadczyli. Doprowadził już do postawienia w Golubiu pomnika poświęconego mieszkańcom okolic, którzy zostali zesłani do rosyjskich łagrów.
- Naszym celem jest pamięć o historii, ludziach którzy ją tworzyli, w szczególności tych z naszego region, lokalnych bohaterach - mówi Ewa Kaźmier-kiewicz, pracownica Miejskiej i Powiatowej Biblioteki Publicznej w Golubiu-Dobrzyniu oraz działaczka komitetu. - Uzyskaliśmy dużą pomoc od władz miasta i urzędu, dzięki czemu ta inicjatywa została sfinalizowana. Szczególny jest czas odsłonięcia tablicy - 65. rocznica połączenia Golubia i Dobrzynia.
Tablica znajduje się na pierwszym piętrze urzędu, naprzeciw schodów przy głównym wejściu. - Dziękuję za tę inicjatywę. Jest ona wyrazem wdzięczności dla człowieka, który poświęcił dla miasta wiele czasu, pracy i serca. Samorządowcy mogą brać z niego przykład - mówi burmistrz Mariusz Piątkowski.
Podczas uroczystego odsłonięcia wystąpił chór Cantus z Zespołu Szkół nr 1. Tablicę poświecili proboszczowie miejscowych parafii - Andrzej Zblewski i Jarosław Kulesza. Lokalny pasjonat historii Marian Pniewski odczytał okolicznościowe wiersze. - Kilka lat temu odnalazłem grób Reiskego. Uporządkowałem. Kilka razy w roku go odwiedzam. Wielu z nas wyjechało z Golubia, ja również. Wiem co to tęsknota za miastem - mówi pan Marian.
Sylwetkę Artura Reiskego przybliżył historyk i radny miejski Szymon Wiśniewski.
Przedstawiciele władz miasta i biblioteki dzień przed odsłonięciem tablicy odwiedzili grób Artura Reiskego w Toruniu, gdzie złożyli kwiaty.
Artur Reiske urodził się w 1879 roku pod Brodnicą. Od 1903 roku pracował w szkołach w Montowie. Toruniu, Człuchowie i Grudziądzu. Podczas I wojny światowej walczył pod Brodnicą. Był dowódcą III batalionu 359. pułku piechoty. W latach 1920-28 pracował w Inspektoracie Szkolnym w Wąbrzeźnie. W 1934 roku został burmistrzem Golubia. Działał jako dyrygent chóru, prezes straży pożarnej, koła oficerów rezerwy. Podczas II wojny światowej należał do tajnej komórki Narodowych Sił Zbrojnych. We wrześniu 1945r. został nauczycielem w gimnazjum w Golubiu, a w 1947 dyrektorem liceum oraz gimnazjum. Narażał się jednak władzom. Został usunięty z pracy w 1952r. Otrzymał też zakaz wykonywania zawodu nauczyciela i nakaz opuszczenia miasta. Zmarł w 1959 r.