Dzwonek

Sprzedaliśmy rodzinny pensjonat, wcześniej rodzinny dom, jeszcze wcześniej rodzinny dom czynszowy, gdzie w każdym pokoju mieszkały, po wojnie, cztery osoby. Sprzedaliśmy 108 lat rodzinnej historii wraz z całym wyposażeniem.

Zostawiłem sobie tylko dzwonek hotelowy, który przez ostanie 15 lat dzielnie służył na dębowym biurku recepcyjnym, zakupionym przez mojego dziadka w Kalwarii Zebrzydowskiej, biurku tak wielkim, że nie dało się go zabrać. Mimo że dzwonek był jednym z najmłodszych przedmiotów domowych (bo nasz pensjonat miał charakter domowy), to widział zdecydowanie najwięcej.